دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
استفاده از توابع مختلف هدف انتخاب در برنامه آزمون نتاج گاوهای هلشتاین ایران
1
7
FA
فرشته
کنعانی سرچشمه
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
عبدالاحد
شادپرور
0000-0001-9458-5860
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
ar@guilan.ac.ir
نوید
قوی حسین زاده
0000-0001-9458-5860
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
navid.hosseinzadeh@gmail.com
ساحره
جوزی شکالگورابی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس
در این تحقیق از یک مدل قطعی برای شبیهسازی برنامههای مختلف آزمون نتاج گاوهای هلشتاین ایران با هدف بررسی نتایج بکارگیری سه نوع تابع انتخاب استفاده شد. تابع هدف 1 در برگیرنده صفت تولید شیر، تابع 2 شامل تولید شیر و درصد چربی شیر و تابع 3 علاوه بر صفات تولیدی، طول عمر را نیز شامل میشد. بهازای هر کدام از توابع هدف یک شاخص انتخاب مرکب از صفات تولیدی و صفات تیپ همبسته با طول عمر تشکیل شد. صحت انتخاب در مسیرهای مختلف انتخاب بین 52 درصد تا 94 درصد متغیر بود. کمترین صحت به تابع هدف 3 تعلق داشت که به پایین بودن وراثتپذیری طول عمر نسبت داده میشود. پیشرفت ژنتیکی تابع 1، 2 و 3 به ترتیب 24/0، 24/0 و 15/0 انحراف معیار تابع هدف بود. مقایسه پاسخ اقتصادی همبسته حاصل از سه تابع هدف نشان داد هدف 1 و 2 که فاقد صفت طول عمر هستند نسبت به هدف 3 کارآیی اقتصادی کمتری دارند.
آزمون نتاج,تابع هدف انتخاب,صفات تولیدی,طول عمر
https://ar.guilan.ac.ir/article_179.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_179_3f6e11f2197d2441fde823908d990922.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
اثر مقادیر مختلف تفاله خشک لیموترش (Citrus aurantifulia) بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای خونی بوقلمونهای گوشتی
9
17
FA
علی
نوبخت
استادیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
باقر
امیری داشآتان
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
در این آزمایش اثر مقادیرمختلف تفاله لیموترش در جیره بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی خون بوقلمونهای گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 96 قطعه بوقلمون گوشتی نژاد برنز از سن 16 تا 26 هفتگی در 4 تیمار، 4 تکرار و 6 قطعه بوقلمون در هر تکرار در قالب یک طرح کاملاًً تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. تفاله خشک لیموترش دارای 23/8 درصد پروتئین خام، 30/28 درصد الیاف خام، 61/0 درصد کلسیم، 33/0 درصد فسفر و 1400 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم بود که به مقدار صفر، 2، 4 و 6 درصد به جیره تیمارها اضافه شد. بیشترین مقدار خوراک مصرفی روزانه (29/148 گرم)، بیشترین افزایش وزن روزانه (86/47 گرم)، بهترین ضریب تبدیل خوراک (09/3) با استفاده از 6 درصد تفاله در جیره مشاهده شد، ولی تفاوتهای مشاهده شده بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود (05/0<em>P</em>>). استفاده از سطوح افزایشی تفاله لیموترش در مقایسه با شاهد باعث کاهش مقدار چربی بطنی لاشه شد به طوریکه کمترین مقدار آن (48/1 درصد) با استفاده از 6 درصد تفاله بدست آمد (05/0<em>P</em><). غلظت LDL در شاهد (53/75 میلیگرم در دسیلیتر) بیشتر از تیمارها بود (05/0<em>P</em><) و بین تیمارهای لیموترش تفاوتی وجود نداشت (05/0<em>P</em>>). سایر موارد اندازهگیری شده تحت تاثیر مصرف پودر خشک لیموترش قرار نگرفتند (05/0<em>P</em>>). بنابراین در بوقلمونهای گوشتی از سن 16 تا 26 هفتگی استفاده از تفاله لیموترش تا سطح 6 درصد جیره، بدون اینکه اثرات سوئی بر عملکرد داشته باشد، موجب کاهش چربی بطنی لاشه و LDL خون میشود.
بوقلمونهای گوشتی,تفاله لیموترش,صفات لاشه,عملکرد,فراسنجههای خونی
https://ar.guilan.ac.ir/article_180.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_180_76192ab4636102fc8749fb09852b6cf2.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
اثر مقادیر مختلف ویناس بر عملکرد تولیدی و صفات کیفی تخممرغ مرغهای تخمگذار تجارتی
19
27
FA
فرزانه
ستاری نجف آبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران
حسین
مروج
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران
ابوالفضل
زالی
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران
این تحقیق به منظور تعیین ارزش غذایی ویناس (پساب حاصل از فرآیند قندگیری ملاس) و اثر آن بر عملکرد و کیفیت تخممرغ مرغ تخمگذار تجاری سویه هایلاین W-36 در فاز دوم تخمگذاری و در سن 70 هفتگی انجام گرفت. آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 216 قطعه مرغ تخمگذار در 6 تیمار ، 6 تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل شش سطح ویناس (صفر، 3، 6، 9، 12 و 15 درصد) به مدت سه ماه تغذیه شدند. اندازهگیری فراسنجههای مورد مطالعه شامل مصرف خوراک روزانه، درصد تخمگذاری، ضریب تبدیل غذایی، وزن تخممرغ، توده تخممرغ تولیدی به صورت روزانه، و رطوبت مدفوع، واحد هاو، وزن مخصوص، ضخامت پوسته، شاخص شکل تخممرغ، وزن پوسته در واحد سطح، به صورت ماهیانه بود. بیشترین میزان خوراک مصرفی در جیره حاوی 15 درصد ویناس (84/108 گرم) مشاهده شد (05/0<em>P</em><). بالاترین سطح ویناس در جیرهها، کمترین میانگین درصد تخم گذاری (52/42) و توده تخممرغ تولیدی (36/27 درصد) را نشان داد (05/0<em>P</em><). بیشترین ضخامت پوسته (mm 65/0) و میانگین واحد هاو (15/93) به ترتیب در سطح 6 و 15 درصد ویناس مشاهده شد (05/0<em>P</em><). افزایش ویناس تا سطح 9 درصد در جیرهها، منجر به کاهش قیمت تمام شده در جیرهها شد. به طور کلی به نظر میرسد امکان مصرف 9 درصد ویناس در خوراک مرغهای تخمگذار بدون تاثیر منفی بر عملکرد تولیدی وجود داشته، که میتوان در هزینه خوراک و در نهایت تولید صرفه جویی کرد.
کیفیت تخم مرغ,مرغ تخمگذار,واحد هاو,ویناس
https://ar.guilan.ac.ir/article_181.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_181_8d6ca2ffce9d3a92063fbd365a776cb9.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
اثر سطوح مختلف تفاله دانه انار بر صفات عملکردی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی
29
38
FA
سید محمد
حسینی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
محسن
آملی
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سید جلال
مدرسی
دانشجوی دکتری تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
در آزمایشی اثر سطوح مختلف تفاله دانه انار بر صفات عملکردی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. تفاله در سطوح صفر، 1، 2، 3، 4، 5 و 6 درصد در دان مصرفی از 42-1 روزگی اضافه شد. تعداد 280 قطعه جوجه نر راس یکروزه در 7 تیمار با 4 تکرار شامل 10 جوجه در قفسهای آزمایشی تقسیم شدند. در انتهای دوره آزمایش و پس از پوست کنی و جدا کردن محتویات بطنی، وزن لاشه و درصد وزنی اندامهای داخلی خوراکی و غیر خوراکی (وزن لاشه/وزن اندام) مشخص شد. در 42 روزگی، غلظت تریگلیسرید، کلسترول، LDL و HDL سرم خون دو پرنده از هر تکرار تعیین شد. مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن لاشه، درصد وزنی اندامهای داخلی غیرخوراکی، عملکرد رشد (صفات مربوط به لاشه) غلظت تریگلیسرید، کلسترول و LDL سرم خون بین تیمارها تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0<em>P</em>>). درصد وزنی سنگدان در تیمار 5 درصد تفاله دانه انار (82/1) بیشتر از شاهد (55/1) بود (05/0<em>P</em><). غلظت HDL در سرم تیمار 6 درصد تفاله دانه انار (mM 63/2) از شاهد (mM 2) بیشتر بود (05/0<em>P</em><). بر اساس نتایج بدست آمده چون افزودن تفاله دانه انار بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی تاثیر معنیداری نداشت، بنابراین از این ضایعات بخصوص در مناطق قابل دسترس تا سطح 6 درصد در جیره طیور گوشتی میتوان بخوبی استفاده نمود.
تفاله دانه انار,جوجه گوشتی,صفات عملکردی,فراسنجههای خونی
https://ar.guilan.ac.ir/article_182.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_182_ab4a47891860115a0b5b6918bbbea4a0.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
اثر پونه کوهی، شوید و الیگوساکارید مانان بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای خونی و بیوشیمیایی سرم جوجههای گوشتی
39
50
FA
شکوه
اسدی فیروزآبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام
کامران
طاهرپور
استادیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام
به منظور مقایسه اثرات پونه کوهی، شوید و پریبیوتیک مانان بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای هماتولوژی و بیوشیمی خونی از 200 قطعه جوجه یکروزه استفاده شد. جوجهها به 20 گروه 10 قطعهای تقسیم شدند و هر 4 گروه برای یک تیمار در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایش شامل جیره پایه بدون ماده افزودنی (جیره کنترل) و یا جیره پایه حاوی 1 درصد پونه، 1 درصد شوید، مخلوط 5/0 درصد پونه + 5/0 درصد شوید و یا سطح تجاری پریبیوتیک مانان بودند. برای اندازهگیری فراسنجههای سلولی (تعداد گلبولهای قرمز و سفید، هماتوکریت و هموگلوبین) و شیمیایی (پروتئین، تریگلیسرید، کلسترول تام، HDL-C و LDL-C) خون در 42 روزگی، نمونههای خون از 2 پرنده از هر تکرار گرفته شد. افزایش وزن و خوراک مصرفی اندازهگیری شد و در آخر دوره، 2 پرنده از هر تکرار برای تعیین صفات لاشه کشتار شدند. نتایج نشان داد که افزایش وزن و ضریب تبدیل کل دوره در تیمار مخلوط پونه و شوید (به ترتیب g 9/2150 و 77/1) و پریبیوتیک (به ترتیب g 3/2169 و 77/1) بهتر از تیمار شاهد (به ترتیب g 6/1922 و 94/1) بود (05/0><em>P</em>). میزان تریگلیسرید و کلسترول سرم در تیمار پونه (به ترتیب mg/dL 62/78 و 6/106)، مخلوط پونه و شوید (به ترتیب mg/dL 75/72 و 1/104) و پریبیوتیک (به ترتیب mg/dL 37/80 و 5/105) کمتر از شاهد بود (05/0><em>P</em>). این مطالعه نشان داد که افزودن مخلوط پونه و شوید به جیره جوجههای گوشتی سبب بهبود عملکرد و کاهش لیپیدهای سرم شود و از این نظر قابل مقایسه با پریبیوتیک بود.
پارامترهای خونی,پریبیوتیک,پونه کوهی,جوجههای گوشتی,شوید,عملکرد
https://ar.guilan.ac.ir/article_183.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_183_5f2095450d88f737c50327a013d84bb4.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
اثر مقادیر مختلف کلریدپتاسیم و کلریدآمونیوم صنعتی بر عملکرد و برخی از فراسنجههای خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی
51
60
FA
جلال
سالاری
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
محمد
یگانه پرست
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشگاه تهران و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
فاطمه
صاحبی اعلا
دانشجوی دکتری گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مجید
کلانتر نیستانکی
دانشجوی دکتری گروه علوم دامی دانشگاه شهرکرد و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم
آزمایشی به منظور بررسی اثرات استفاده از کلریدآمونیوم (NH<sub>4</sub>Cl) و کلریدپتاسیم (KCl) صنعتی در جیره دوره رشد (22 تا 42 روزگی) جوجههای گوشتی نر در شرایط تنش گرمایی تابستان استان قم (دمای 23 تا 41 درجة سانتیگراد) انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار و 19 قطعه جوجه گوشتی نر در هر تکرار اجرا شد. جوجهها به مدت 21 روز در شرایط یکسان پرورش داده شدند و سپس به قفسهای آزمایش منتقل شدند. تیمارها شامل شاهد بدون مکمل و سطوح 6/0 (6/0KCl)، 7/0 (7/0KCl)، 8/0 (8/0KCl) و 9/0 (9/0KCl) درصد KCl صنعتی و 3/0 (3/0NH4Cl)، 4/0 (4/0NH4Cl)، 5/0 (5/0NH4Cl)، 6/0 (6/0NH4Cl) و 7/0 (7/0NH4Cl) درصد NH4Cl صنعتی بودند. نتایج نشان داد افزایش وزن در تیمارهای 9/0KCl (g 8/1330) و 7/0NH4Cl (g 6/1306) بیشتر از شاهد (g 1187) بود (05/0P<). ضریب تبدیل غذایی تیمار 6/0NH4Cl (57/1) کمتر از شاهد(78/1) بود (05/0P<). میزان هموگلوبین شاهد (19/10) کمتر از تیمارهای 8/0KCl (g/dl 46/11) و 9/0KCl (g/dl 83/11) و 7/0NH4Cl (g/dl 36/11) بود (05/0P<). بیشترین درصد هماتوکریت در تیمارهای 6/0KCl (19/34)، 8/0KCl (95/34) و 9/0KCl (99/34) مشاهده شد (05/0P<). تیتر آنتی بادی ضد نیوکاسل در روز 32 پرورش در تیمار 9/0KCl (35/2) بیشتر از شاهد (37/1) بود (05/0P<). نتایج نشان داد که افزودن الکترولیتها باعث کاهش اثرات منفی تنش گرمایی میشود و مقدار 8/0 و 9/0 درصد KCl بهترین نتایج را نشان دادند.
تنش گرمایی,جوجههای گوشتی,کلریدآمونیوم,کلریدپتاسیم
https://ar.guilan.ac.ir/article_184.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_184_61a217103b459bdbff407e6b01721bcb.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
3
2
2014
08
23
اثر سطوح آنتی بیوتیک های مختلف روی کیفیت اسپرم قوچ در طول ذخیره سازی در 5 درجه سانتی گراد
61
68
FA
پری
روستا
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
اردشیر
محیط
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
محمد
روستائی علی مهر
0000-0001-7578-467X
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
roostaei.a.m@gmail.com
به منظور مطالعهی اثر آنتی بیوتیکهای مختلف روی کیفیت اسپرم قوچ، یک آزمایش فاکتوریل2<sup>3</sup> در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 2 بلوک و 4 مشاهده در هر واحد آزمایشی انجام شد. عوامل شامل سه آنتی بیوتیک لینکومایسین (L)، جنتامایسین (G) و آمپیسیلین (A) بودند که هر یک در دو سطح صفر و به ترتیب 5، 10 و g/mlµ 5/2 رقیق کننده مورد استفاده قرار گرفتند، رقیقکننده بر پایه تریس به عنوان بلوک اول و رقیقکننده شیر پسچرخ بهعنوان بلوک دوم در نظرگرفته شد. منی از 4 راس قوچ در 8 نوبت جمع آوری شد. در هر نوبت نمونه ها تجمیع و به هشت قسمت مساوی تقسیم شدند. به هر قسمت، رقیقکنندهی متفاوت از نظر سطوح آنتیبیوتیک افزوده شد. نمونه ها با سرعت °c/min25/0 تا c° 5 سرد شدند و تا 72 ساعت در همین دما ذخیره شدند. ارزیابی اسپرم در زمانهای صفر، 24، 48 و 72 ساعت بعد از ذخیرهسازی انجام شد. اثر متقابل آنتیبیوتیکها بر درصد تحرک پیشرونده، سلامتی غشا پلاسمایی و زندهمانی اسپرم معنیدار بود (05/0><em>P</em>). پس از 24، 48 و 72 ساعت ذخیرهسازی، درصد تحرک پیشرونده (19/78%، 26/66% و 52/54%)، سلامتی غشا پلاسمایی (12/85% ،12/75% و 62/62%) و زندهمانی اسپرم (12/86%، 38/78% و 62/70%) در تیمار <sub>10</sub>l<sub>0</sub>g<sub>0</sub>a (لینکومایسین در سطح g/mlµ 10 رقیق کننده) بهطور معنیداری از سایر تیمارها بجز تیمار <sub>0</sub>l<sub>5</sub>g<sub>0</sub>a (جنتامایسین در سطح g/mlµ 5) بیشتر بود (05/0><em>P</em>). هر چند در زمان صفر، تیمار <sub>10</sub>l<sub>0</sub>g<sub>0</sub>a بطور معنی داری از نظر خصوصیات مورد بررسی نسبت به تیمار <sub>0</sub>l<sub>5</sub>g<sub>0</sub>a برتری داشت. از این تحقیق استنتاج میشود که استفاده از لینکومایسین در سطح g/mlµ 10 رقیقکننده، بیشترین اثر را در حفظ کیفیت اسپرم در دمای 5 درجه سانتیگراد داشته است.
آنتی بیوتیک,اسپرم,قوچ,ذخیره سازی
https://ar.guilan.ac.ir/article_185.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_185_b457764cd73a3b7a2fbd67ba2b46598e.pdf