دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
اثر هورمون ملاتونین بر کیفیت اسپرم قوچ تالشی در داخل و خارج فصل تولیدمثل
1
8
FA
سمیه
قیامی
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مهرداد
محمدی
0000-0001-9358-601X
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
mohammadi@guilan.ac.ir
محمد
روستائی علی مهر
0000-0001-7578-467X
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
roostaei.a.m@gmail.com
فریدون
طالبی
کارشناس ارشد سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان، رشت، ایران
در این تحقیق به منظور بررسی اثر ملاتونین (رگولین) روی کیفیت اسپرم قوچ تالشی در داخل و خارج فصل تولیدمثل، 9 راس قوچ تالشی با میانگین سنی 3 سال و میانگین وزنی 57/1± 6/55 کیلوگرم به طور تصادفی انتخاب و به سه تیمار تقسیم شدند. قوچهای گروه اول (شاهد) رگولین دریافت نکردند، قوچهای گروه دوم یک عدد رگولین و گروه سوم همزمان دو عدد رگولین بهصورت زیر جلدی دریافت کردند. در روز صفر آزمایش (روز کاشت رگولین)، اندازه دور بیضه (SC)، حجم و غلظت منی، تحرک و زندهمانی اسپرم قوچهای همه تیمارها اندازهگیری شد. اندازه دور بیضه 45 روز بعد از کاشت رگولین و حجم و غلظت منی و همچنین تحرک پیشرونده و زندهمانی اسپرم در روزهای 46، 50، 54 و 58 بعد از کاشت رگولین مجدداً اندازهگیری شد. نتایج نشان داد استفاده از رگولین در فصل تولیدمثل اثر معنیداری روی SC و عوامل کیفی و کمّی اسپرم نداشت (05/0<em>P</em>>). کارگذاری دو عدد رگولین درخارج فصل تولیدمثل سبب افزایش SC و تحرک پیشرونده اسپرم شد (05/0<em>P</em><)، در حالیکه استفاده از رگولین اثر معنیداری روی حجم منی و غلظت اسپرم نداشت (05/0<em>P</em>>). بر اساس نتایج این تحقیق میتوان گفت کارگذاری همزمان دو عدد رگولین خارج از فصل تولیدمثل باعث بهبود کیفیت منی قوچ تالشی شد.
داخل و خارج از فصل تولیدمثل,قوچ تالشی,کیفیت اسپرم,ملاتونین
https://ar.guilan.ac.ir/article_1263.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1263_0f4dc63ee907f2c455cf89e3858ffd0c.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
اثر پروبیوتیک پریمالاک و پری بیوتیک فرمکتو بر عملکرد رشد و کیفیت لاشه جوجه گوشتی
9
19
FA
فاطمه
شیرمحمد
استادیار، گروه علوم دامی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
shirmohammad@shahryariau.ac.ir
ساحره
جوزی شکالگورابی
استادیار، گروه علوم دامی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
joezy5949@gmail.com
وحید
محرمی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
به منظور بررسی اثر کانیهای آلومینوسیلیکاته طبیعی و گلاکونیت در تغذیه گوسفند، دو آزمایش مستقل انجام شد. در آزمایش اول، ناپدید شدن ماده خشک این کانیها، در دو سطح اندازه ذرات 1-85/0 میلیمتر و 5/0> میلیمتر به روش کیسههای نایلونی بررسی شد. بدین منظور، سه رأس گوسفند نر فسیتوله شده نژاد دالاق در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چیدمان فاکتوریل 2<sub>×</sub>4 مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمایش دوم، اثر جیرهای سطوح مختلف زئولیت و پرلیت بر میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، رطوبت مدفوع و فراسنجههای خونی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح چرخشی با 4 تیمار، 4 دوره و 4 رأس میش بالغ انجام شد. هر دوره آزمایشی، 15 روزه بود که 10 روز بهعنوان دوره عادتپذیری و 5 روز برای جمعآوری کل مدفوع در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد، جیره شاهد + دو درصد زئولیت، جیره شاهد + دو درصد پرلیت و جیره شاهد + یک درصد زئولیت + یک درصد پرلیت بود. از لحاظ ناپدید شدن ماده خشک بین دو اندازه فیزیکی کانی بنتونیت تفاوت معنیداری وجود نداشت (05/0<em>P</em>>)، در حالیکه در دیگر کانیها این مقدار برای اندازه درشتتر هرکانی، در هر زمان، بهطور معنیداری کمتر از اندازه ریزتر آن کانی بود (05/0<em>P</em><) بهطوریکه بیشترین اختلاف در مورد زئولیت در زمان 48 ساعت و به ترتیب برابر با 71/6 و 03/52 درصد در مورد اندازه درشتتر و ریزتر بود. آزمایش دوم نشان داد که قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، کلسیم و فسفر در تیمار دریافت کننده 2 درصد زئولیت به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0<em>P</em><). استفاده از 2 درصد زئولیت و پرلیت در جیره، میتواند سبب بهبود عملکرد میشها شود.
پروبیوتیک پریمالاک,پری ییوتیک فرمکتو,جوجه گوشتی,عملکرد
https://ar.guilan.ac.ir/article_1264.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1264_4cfa4bec22f28f8f63fa2b2aa8084c20.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
اثر مقادیر مختلف و اندازه ذرات کانی های آلومینوسیلیکاته و گلاکونیت بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق
21
37
FA
مرتضی
قاسمی هدک
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد، گروه تغذیه دام و طیور، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
ghasemihodk_m@yahoo.com
تقی
قورچی
0000-0002-6852-2932
استاد گروه تغذیه دام و طیور، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
ghoorchit@yahoo.com
سعید
زره داران
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
zereh2s@yahoo.com
احمد
طاطار
استادیار گروه علوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
tatar@ramin.ac.ir
بهنام
قربانی
دانش آموخته ی دکترا، گروه تغذیه دام و طیور، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
ghorbani.behnam@yahoo.com
به منظور بررسی اثر کانیهای آلومینوسیلیکاته طبیعی و گلاکونیت در تغذیه گوسفند، دو آزمایش مستقل انجام شد. در آزمایش اول، ناپدید شدن ماده خشک این کانیها، در دو سطح اندازه ذرات 1-85/0 میلیمتر و 5/0> میلیمتر به روش کیسههای نایلونی بررسی شد. بدین منظور، سه رأس گوسفند نر فسیتوله شده نژاد دالاق در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چیدمان فاکتوریل 2<sub>×</sub>4 مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمایش دوم، اثر جیرهای سطوح مختلف زئولیت و پرلیت بر میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، رطوبت مدفوع و فراسنجههای خونی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح چرخشی با 4 تیمار، 4 دوره و 4 رأس میش بالغ انجام شد. هر دوره آزمایشی، 15 روزه بود که 10 روز بهعنوان دوره عادتپذیری و 5 روز برای جمعآوری کل مدفوع در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد، جیره شاهد + دو درصد زئولیت، جیره شاهد + دو درصد پرلیت و جیره شاهد + یک درصد زئولیت + یک درصد پرلیت بود. از لحاظ ناپدید شدن ماده خشک بین دو اندازه فیزیکی کانی بنتونیت تفاوت معنیداری وجود نداشت (05/0<em>P</em>>)، در حالیکه در دیگر کانیها این مقدار برای اندازه درشتتر هرکانی، در هر زمان، بهطور معنیداری کمتر از اندازه ریزتر آن کانی بود (05/0<em>P</em><) بهطوریکه بیشترین اختلاف در مورد زئولیت در زمان 48 ساعت و به ترتیب برابر با 71/6 و 03/52 درصد در مورد اندازه درشتتر و ریزتر بود. آزمایش دوم نشان داد که قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام، کلسیم و فسفر در تیمار دریافت کننده 2 درصد زئولیت به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0<em>P</em><). استفاده از 2 درصد زئولیت و پرلیت در جیره، میتواند سبب بهبود عملکرد میشها شود.
آلومینوسیلیکات ها,اندازه ذرات,پرلیت,زئولیت,قابلیت هضم,گوسفند دالاق
https://ar.guilan.ac.ir/article_1265.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1265_c6ba5bebdcdebd2a59328998ee2fe91b.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
تعیین ارزش غذایی و بررسی امکان سیلو کردن بقایای کدو آجیلی با استفاده از کاه، سبوس گندم و اوره
39
55
FA
خلیل
زابلی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
الهه
واحدی
دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
حسن
علی عربی
دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
h_aliarabi@yahoo.com
احمد
احمدی
استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
هدف از انجام این تحقیق تعیین ارزش غذایی بقایای کدو آجیلی و بررسی امکان سیلو کردن آن با استفاده از کاه، سبوس گندم و اوره بود. دادهها با استفاده از آزمایش فاکتوریل 3×4 در قالب طرح کاملاً تصادفی تجزیه شدند. ترکیب شیمیایی بقایای کدو آجیلی قبل از سیلو کردن تعیین شد. قبل از تهیه سیلو، کاه گندم، سبوس گندم و اوره (به ترتیب با نسبتهای 90، 8 و 2 درصد) مخلوط شدند. سپس بقایای کدو با مخلوط تهیه شده در نسبتهای مختلف سیلو شدند که شامل 70، 75، 80 و 85 درصد بقایای کدو و به ترتیب 30، 25، 20 و 15 درصد مخلوط بود. مواد سیلو شده 30 و 60 روز پس از سیلو کردن باز شدند. ارزش غذایی مواد سیلو شده با استفاده از آزمون تولید گاز در زمانهای صفر، 30 و 60 روز پس از سیلو کردن تعیین شد. کربوهیدراتهای محلول در آب، ماده خشک، خاکستر خام، پروتئینخام و چربی خام بقایای کدو آجیلی قبل از سیلو کردن به ترتیب 81/6، 68/9، 46/11، 69/21 و 87/5 درصد بود. با افزایش نسبت بقایای کدو در مواد سیلویی، مقدار pH و ازت آمونیاکی کاهش، ولی ظرفیت بافری و کربوهیدراتهای محلول باقیمانده افزایش یافت. دادههای حاصل از آزمون تولید گاز نشان داد که سطح بقایای کدو اثر معنیداری بر بخشهای b (پتانسیل تولید گاز) و L(زمان تاخیر) نداشت، اما بر بخش C(سرعت تخمیر و تولید گاز) اثر معنیداری داشت (05/0<em>P</em><). به طور کلی نتایج نشان داد سیلو کردن بقایای کدو با استفاده از مخلوط کاه گندم، سبوس گندم و اوره به مدت 30 روز میتواند روش مناسبی برای حفظ مواد مغذی آن باشد.
آزمون تولید گاز,ترکیب شیمیایی,سیلو کردن,ظرفیت بافری,کدو آجیلی
https://ar.guilan.ac.ir/article_1266.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1266_3261a0cb63d07eb5dee9051920d01aa4.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
اثر سطوح انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد رشد و پروار بزغالههای بومی
57
68
FA
غلامرضا
شادنوش
استادیار گروه علوم دامی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری
به منظور بررسی اثر سطوح انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد رشد و پروار بزغالههای نر از شیرگرفته، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چیدمان فاکتوریل 3×3 با استفاده از 54 رأس بزغاله انجام شد. بزغالهها با نه جیره آزمایشی با سه سطح انرژی (E) قابل متابولیسم <sub>4/2</sub>E، <sub>8/2</sub>E و <sub>2</sub>E مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک و سه سطح پروتئین (E) خام <sub>14</sub>P، <sub>8/16</sub>P و <sub>12</sub>P درصد به مدت 90 روز تغذیه شدند. نسبت انرژی به پروتئین جیرههای مصرفی به ترتیب معادل 1، 2/1 و 8/0 برابر استاندارد NRC بود. در مدت اجرای آزمایش، خوراک مصرفی روزانه ثبت و ضریب تبدیل خوراک و افزایش وزن روزانه بزغالههای پرواری تعیین شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین وزن نهائی پروار و افزایش وزن روزانه بزغالهها به ترتیب در جیرههای با نسبت <sub>8/16</sub>P:<sub>8/2</sub>E و <sub>14</sub>P:<sub>2</sub>E <sub> </sub>و با مقادیر 7/35 و 5/32 کیلوگرم مشاهده شد (05/0><em>P</em>). کمترین و بیشترین مقدار ماده خشک مصرفی روزانه به ترتیب در جیرههای با نسبت <sub>8/16</sub>P:<sub>8/2</sub>E و <sub>12</sub>P:<sub>2</sub>E <sub> </sub>و به میزان 788 و 970 گرم مشاهده شد (05/0><em>P</em>). کمترین <br />( بهینهترین) و نامناسبترین ضریب تبدیل خوراک به ترتیب با مصرف جیرههای با نسبت <sub>8/16</sub>P:<sub>8/2</sub>E و <sub>12</sub>P:<sub>2</sub>E و با مقادیر 9/6 و 5/10 حاصل شد (05/0><em>P</em>). با توجه به نتایج بدست آمده در این آزمایش، میتوان گفت انرژی و پروتئین پیشنهادی NRC برای این اکوتیپ مناسب است.
انرژی جیره,بزغاله های بومی,پروتئین جیره,عملکرد پروار
https://ar.guilan.ac.ir/article_1267.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1267_d4701ee563354bfdbbc02c095739619b.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
تغییرات مورد انتظار در فاصله نسل در مسیر مادر مادران آینده گاوهای شیری در اثر استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده
69
76
FA
ساحره
جوزی شکالگورابی
استادیار، گروه علوم دامی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
joezy5949@gmail.com
عبدالاحد
شادپرور
0000-0001-9458-5860
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
ar@guilan.ac.ir
با استفاده از یک مدل قطعی تغییرات فاصله نسل در مسیر ژنتیکی مادر مادران در اثر استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در تلیسهها در شرایط مختلف تولیدمثلی بررسی شد. سه استراتژی استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در تلیسهها در نظر گرفته شد که عبارتند از: استفاده مداوم از اسپرم تعیین جنسیت شده در کلیه تلقیحها تا رسیدن به آبستنی (CS)، استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده فقط در تلقیح اول و دوم (S2) و استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده فقط در تلقیح اول (S1) بودند. شرایط مختلف تولیدمثلی به وسیله میزان احتمال آبستنی ناشی از استفاده از اسپرمهای تعیین جنسیت شده و معمولی توصیف شدند. نتایج نشان داد فاصله نسل در استراتژیها و شرایط تولیدمثلی مختلف از 0506/4 سال تا 2063/4 سال متغیر بود. استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده تحت استراتژی S1 در تمام شرایط تولیدمثلی، به فاصله نسل کمتری منجر شد. کمترین دامنه تغییرات فاصله نسل در شرایط مختلف مربوط به استراتژی S1 (08/0 سال) و بیشترین آن مربوط به استراتژی CS (15/0 سال) بود. بطور کلی فاصله نسل در مسیر مادر مادران آینده در اثر استفاده از اسپرمهای تعیین جنسیت شده در مقایسه با عدم استفاده از آنها افزایش می یابد، اما مقدار آن جزیی (حداکثر 1/0 سال) است. در صورت نیاز به استفاده از اسپرمهای تعیین جنسیت شده، بکارگیری استراتژی S1 توصیه میشود.
اسپرم تعیین جنسیت شده,فاصله نسل,مسیر مادران,گاوهای شیری
https://ar.guilan.ac.ir/article_1268.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1268_83e7c6da14e742a1ffda38e0425cbfaa.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
بررسی تنوع چندقلوزایی در چهار جمعیت گوسفندان متعلق به عشایر ایران با استفاده از اطلاعات توام فنوتیپی، نشانگرهای DNA و سیستم اطلاعات جغرافیایی
77
86
FA
لیلا
علی تالش
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، مجتمع علوم کشاورزی ابوریحان، دانشگاه تهران
آرش
جوانمرد
استادیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه تبریز
مصطفی
مدد
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تبریز، ایران
نوید
قوی حسین زاده
0000-0001-9458-5860
دانشیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
navid.hosseinzadeh@gmail.com
محمود رضا
شبانی مفرد
دانشجوی دکتری گروه بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی پوترا ، سردانگ، مالزی
هدف تحقیق حاضر، تجزیه و تحلیل تنوع صفت دوقلوزایی گوسفند پرورش یافته در سیستم مرتعی بهوسیله عشایر بر اساس فنوتیپ مستقیم، نشانگرهای DNA توام با نمایش در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) میباشد. به این منظور، از چهار نژاد گوسفند پرورش یافته بهوسیله عشایر در سیستم مرتعی، مجموعاً 97 میش بالغ ( افشاری=19، بلوچی=18، ماکویی=30 و مهربان =30) برای ارزیابی تنوع ژنتیکی باروری با استفاده از اطلاعات فنوتیپی، آنالیز اطلاعات DNA و سیستم اطلاعات جغرافیایی DIVA-GIS جمعآوری شد. در مورد اطلاعات ژنهای کاندیدا، چندشکلی دو ژن GDF9 و BMP15 با استفاده از PCR-RFLP بررسی شد و نهایتاً نتایج بدست آمده از فنوتیپ و ژنوتیپ در مقیاس نقشه قرار گرفت. نتایج جالب بدست آمده نشان داد که چندقلوزایی به طور معنیداری (<em>P</em><0.01) تحت تاثیر ژنوتیپ هر ژن کاندیدا در این مطالعه قرار میگیرد، بطوری که ژنوتیپهای هتروزیگوت برای هر دو جایگاه ژنی، چندقلوزایی بیشتری نسبت به ژنوتیپهای هموزیگوت نشان دادند (<em>P</em><0.01). طبق نتایج سیستم GIS، مناطقی که در شمال غرب ایران قرار گرفتهاند تنوع بالاتر دوقلوزایی را نشان دادند. شاید بتوان از این نتایج، در سیاستگذاریهای ملی حفظ ذخائر ژنتیکی گوسفندان بومی ایران و شناسایی پتانسیلهای موجود گوسفندان پرورش داده شده در سیستم باز مرتعی بهوسیله عشایر کشور بهره برد.
تنوع ژنتیکی,چندقلوزایی,سیستم اطلاعات جغرافیایی,گوسفند دنبه دار,نشانگر DNA
https://ar.guilan.ac.ir/article_1269.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1269_49eb4b421c98bf3c7bc4668a458244d9.pdf
دانشگاه گیلان
تحقیقات تولیدات دامی
2252-0872
2538-6107
4
2
2015
08
23
مطالعه چندشکلی تکنوکلئوتیدی ژن لاکتوفرین و ارتباط آن با تعداد سلولهای سوماتیک شیر گاوهای دورگ استان گیلان
87
94
FA
محمد
آیت اللهی
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
سید حسین
حسینی مقدم
0000-0002-9922-624X
استادیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
hosseinim2001@yahoo.com
سید ضیاالدین
میرحسینی
0000-0002-5745-6231
استاد گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
szmirhoseini@gmail.com
نوید
قوی حسین زاده
0000-0001-9458-5860
دانشیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
navid.hosseinzadeh@gmail.com
درحالی که تعداد گاوهای اصیل در استان گیلان نسبت به سایر استانها کم بوده، جمعیت گاوهای دورگ در حال افزایش است. لاکتوفرین به عنوان یکی از ژنهای مطرح در ایجاد مقاومت به ورم پستان، نقشی اساسی در مکانیسم دفاعی غدد پستان گاو دارد. لذا در این مطالعه چندشکلی یک جایگاه جهشی شناخته شده در اینترون 6 ژن لاکتوفرین و اثر آن بر تعداد سلولهای سوماتیک شیر100 راس گاو دورگ نسل اول جفتگیری گاو ماده بومی استان گیلان با گاوهای نر هلشتاین بررسی شد. محصول PCR یک قطعه 301 جفت بازی است که در اثر هضم با آنزیم EcoRI سه ژنوتیپ شامل AA (301)، BB (201 و 100) و AB (301 و 201 و 100) ایجاد میکند. هر سه ژنوتیپ در گاوهای آمیخته استان گیلان شناسایی شد. فراوانی ژنوتیپی مشاهده شده برای ژنوتیپهای AA، BB و AB به ترتیب برابر با 41، 2 و 57% بودند که انحراف معنیداری را از حالت تعادل هاردی-واینبرگ نشان داد (01/0<em>P</em><)؛ به علاوه هتروزایگوسیته مشاهده شده از مقدار مورد انتظار نیز تفاوت زیادی داشت. فراوانی آللی a و b به ترتیب 5/69 و 5/30% و تعداد آلل مؤثر و شاخص شانون نیز به ترتیب 74/1 و 62/0 بودند. متوسط تعداد سلولهای سوماتیک در شیر گاوهای دورگ 10<sup>3</sup>×261 در میلیلیتر شیر بود. تفاوت لگاریتم تعداد سلولهای سوماتیک ژنوتیپهای AB، AA و BB معنیدار نبود (05/0<<em>P</em>). با توجه به وفور کم ژنوتیپ BB به سختی بتوان یکی از دو آلل ژن لاکتوفرین را به عنوان نشانگر مقاومت به ورم پستان معرفی کرد.
چندشکلی,سلولهای سوماتیک شیر,گاو دورگ,لاکتوفرین,ورمپستان
https://ar.guilan.ac.ir/article_1270.html
https://ar.guilan.ac.ir/article_1270_9eaaecc8c889700f87f3a10fcad8c2e4.pdf