دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Application of different breeding goal functions in the progeny testing program of Iranian Holsteinsاستفاده از توابع مختلف هدف انتخاب در برنامه آزمون نتاج گاوهای هلشتاین ایران17179FAفرشتهکنعانی سرچشمهفارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلانعبدالاحدشادپروردانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان0000-0001-9458-5860نویدقوی حسین زادهاستادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان0000-0001-9458-5860ساحرهجوزی شکالگورابیاستادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدسJournal Article20150606In the current study, a deterministic model was used to simulate various progeny test programs of Iranian Holstein in order to investigate the results of application of three different breeding goal functions. The goal 1 consisted only milk production, the goal 2 included milk and fat percentage and the goal 3 consisted herd life in addition of production traits. Per each goal function a selection index was established using production and type traits correlated with herd life. Selection accuracy in various selection paths varied from 52% to 94% with the lowest one belonging to goal 3 due to lower heritability for herd life. Genetic gain was 0.24, 0.24 and 0.15 time of breeding goal standard deviation for the goal 1, 2 and 3, respectively. Comparison of correlated economic response from three breeding goals showed that the goal 1 and 2, lacking herd life, had lower economic efficiency relative to goal 3.در این تحقیق از یک مدل قطعی برای شبیهسازی برنامههای مختلف آزمون نتاج گاوهای هلشتاین ایران با هدف بررسی نتایج بکارگیری سه نوع تابع انتخاب استفاده شد. تابع هدف 1 در برگیرنده صفت تولید شیر، تابع 2 شامل تولید شیر و درصد چربی شیر و تابع 3 علاوه بر صفات تولیدی، طول عمر را نیز شامل میشد. بهازای هر کدام از توابع هدف یک شاخص انتخاب مرکب از صفات تولیدی و صفات تیپ همبسته با طول عمر تشکیل شد. صحت انتخاب در مسیرهای مختلف انتخاب بین 52 درصد تا 94 درصد متغیر بود. کمترین صحت به تابع هدف 3 تعلق داشت که به پایین بودن وراثتپذیری طول عمر نسبت داده میشود. پیشرفت ژنتیکی تابع 1، 2 و 3 به ترتیب 24/0، 24/0 و 15/0 انحراف معیار تابع هدف بود. مقایسه پاسخ اقتصادی همبسته حاصل از سه تابع هدف نشان داد هدف 1 و 2 که فاقد صفت طول عمر هستند نسبت به هدف 3 کارآیی اقتصادی کمتری دارند.دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Effect of different levels of lemon pulp (Citrus aurantifulia) on performance, carcass and blood parameters of meat type turkeysاثر مقادیر مختلف تفاله خشک لیموترش (Citrus aurantifulia) بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای خونی بوقلمونهای گوشتی917180FAعلینوبختاستادیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغهباقرامیری داشآتانفارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغهJournal Article20150606In this experiment the effect of different amounts of lemon pulp in diet on performance, carcass traits and blood biochemical parameters of meat type turkeys was evaluated. A total of 96 bronze meat type turkeys from 16 to 26 weeks in 4 treatments and 4 replicates (6 birds per replicate) in a completely randomized design were used. Dried lemon pulp contained 8.23% (CP), 28.30% (CF), 0.61% (CA), 33% (P) and 1400 kcal/kg (ME). The amounts of lemon pulp were 0, 2, 4 and 6% in experimental groups. The highest amounts of daily feed intake (148.29 g), daily weight gain (47.86 g) and the best feed conversion ratio (3.09) were observed by using 6% Lemon pulp in diet, but had no observed any significant difference between treatments (<em>P</em>>0.05). Using increasing levels of lemon pulp in contrast to control group, decreased the amount of abdominal fat, so the lowest amount (1.48%) was obtained by using 6% lemon pulp (<em>P</em><0.05). The amount of LDL (75.53 mg/dL) was higher the experimental groups (<em>P</em><0.05), but they had no difference between experimental groups (<em>P</em>>0.05). Other evaluated parameters did not affect by using lemon pulp (<em>P</em>>0.05). The overall results indicated that in meat type turkeys from 16 to 26 weeks, using lemon pulp up to 6% of diets, without having any adverse effects on performance, decreased the amounts of abdominal fat and blood LDL.در این آزمایش اثر مقادیرمختلف تفاله لیموترش در جیره بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی خون بوقلمونهای گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 96 قطعه بوقلمون گوشتی نژاد برنز از سن 16 تا 26 هفتگی در 4 تیمار، 4 تکرار و 6 قطعه بوقلمون در هر تکرار در قالب یک طرح کاملاًً تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. تفاله خشک لیموترش دارای 23/8 درصد پروتئین خام، 30/28 درصد الیاف خام، 61/0 درصد کلسیم، 33/0 درصد فسفر و 1400 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم بود که به مقدار صفر، 2، 4 و 6 درصد به جیره تیمارها اضافه شد. بیشترین مقدار خوراک مصرفی روزانه (29/148 گرم)، بیشترین افزایش وزن روزانه (86/47 گرم)، بهترین ضریب تبدیل خوراک (09/3) با استفاده از 6 درصد تفاله در جیره مشاهده شد، ولی تفاوتهای مشاهده شده بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود (05/0<em>P</em>>). استفاده از سطوح افزایشی تفاله لیموترش در مقایسه با شاهد باعث کاهش مقدار چربی بطنی لاشه شد به طوریکه کمترین مقدار آن (48/1 درصد) با استفاده از 6 درصد تفاله بدست آمد (05/0<em>P</em><). غلظت LDL در شاهد (53/75 میلیگرم در دسیلیتر) بیشتر از تیمارها بود (05/0<em>P</em><) و بین تیمارهای لیموترش تفاوتی وجود نداشت (05/0<em>P</em>>). سایر موارد اندازهگیری شده تحت تاثیر مصرف پودر خشک لیموترش قرار نگرفتند (05/0<em>P</em>>). بنابراین در بوقلمونهای گوشتی از سن 16 تا 26 هفتگی استفاده از تفاله لیموترش تا سطح 6 درصد جیره، بدون اینکه اثرات سوئی بر عملکرد داشته باشد، موجب کاهش چربی بطنی لاشه و LDL خون میشود.دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Effect of different levels of dietary Vinasse on performace and egg quality of commercial laying hensاثر مقادیر مختلف ویناس بر عملکرد تولیدی و صفات کیفی تخممرغ مرغهای تخمگذار تجارتی1927181FAفرزانهستاری نجف آبادیدانشجوی کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهرانحسینمروجدانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهرانابوالفضلزالیدانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهرانJournal Article20150606This study was conducted to determine the nutritve value of Vinasse (process wastewater from sugar molasses) in the diet and its effect on performance and egg quality of commercial laying hens (Hy-Line W-36 strains) In the second phase of laying At the age of 70 weeks were performed. Experiment in a completely randomized design with 6 treatments and 6 replicates with 6 hens in each replicate was conducted.The experimental treatments was consisted of six levels of Vinasse (0, 3, 6, 9, 12 and 15 percent) respectively was feed during a three months.In order to mesuring parameters studied included daily feed intake, hen day egg production, feed conversion ratio, egg weight, egg mass, in daily and excreta moisture, haugh unit, egg specific gravity, shell thickness, shell weight in unit surface, shape index, monthly, respectively. The highest level of feed intake was showed in the diet containing 15% Vinasse (108.84 g) than control diet (<em>P</em><0.05). The highest levels of vinasse in diet was showed the lowest average of hen day egg production and egg mass (respectively 42.52, 27.36%; <em>P</em> <0.05). The highest of shell thickness (0.65 mm) and average of haugh unit (93.15) were observed in 6% and 15% vinasse, respectively(<em>P</em> <0/05). Vinasse increased to 9% in the diet, the diet will lead to cost reductions. Finally it seems that using of 9% of Vinasse in diet of laying hens can be economical for least cost of diet without negative significantly effect on performance.این تحقیق به منظور تعیین ارزش غذایی ویناس (پساب حاصل از فرآیند قندگیری ملاس) و اثر آن بر عملکرد و کیفیت تخممرغ مرغ تخمگذار تجاری سویه هایلاین W-36 در فاز دوم تخمگذاری و در سن 70 هفتگی انجام گرفت. آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 216 قطعه مرغ تخمگذار در 6 تیمار ، 6 تکرار و 6 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل شش سطح ویناس (صفر، 3، 6، 9، 12 و 15 درصد) به مدت سه ماه تغذیه شدند. اندازهگیری فراسنجههای مورد مطالعه شامل مصرف خوراک روزانه، درصد تخمگذاری، ضریب تبدیل غذایی، وزن تخممرغ، توده تخممرغ تولیدی به صورت روزانه، و رطوبت مدفوع، واحد هاو، وزن مخصوص، ضخامت پوسته، شاخص شکل تخممرغ، وزن پوسته در واحد سطح، به صورت ماهیانه بود. بیشترین میزان خوراک مصرفی در جیره حاوی 15 درصد ویناس (84/108 گرم) مشاهده شد (05/0<em>P</em><). بالاترین سطح ویناس در جیرهها، کمترین میانگین درصد تخم گذاری (52/42) و توده تخممرغ تولیدی (36/27 درصد) را نشان داد (05/0<em>P</em><). بیشترین ضخامت پوسته (mm 65/0) و میانگین واحد هاو (15/93) به ترتیب در سطح 6 و 15 درصد ویناس مشاهده شد (05/0<em>P</em><). افزایش ویناس تا سطح 9 درصد در جیرهها، منجر به کاهش قیمت تمام شده در جیرهها شد. به طور کلی به نظر میرسد امکان مصرف 9 درصد ویناس در خوراک مرغهای تخمگذار بدون تاثیر منفی بر عملکرد تولیدی وجود داشته، که میتوان در هزینه خوراک و در نهایت تولید صرفه جویی کرد.دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Effect of different Pomegranate seed pulp levels on performance traits and some blood parameters of broilersاثر سطوح مختلف تفاله دانه انار بر صفات عملکردی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی2938182FAسید محمدحسینیاستادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجندمحسنآملیدانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجندسید جلالمدرسیدانشجوی دکتری تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهدJournal Article20150606In a study the effect of different levels of Pomegranate seed pulp (PSP) on performance traits and some blood parameters of broiler were determined. Pomegranate seed pulp was used in 0, 1, 2, 3, 4, 5 and % 6 of feed from day 1 to 42. Two hundreds and eighty one day old Ross male broilers with a completely randomize design were assigned to 7 treatments, with 4 replicates of 10 birds each. In the end of experimental period, after skin removal, carcass weight, edible and inedible internal organs weights were measured. On day 42, 2 birds from every replicate were killed and blood samples for determining of triglyceride, cholesterol, LDL and HDL concentrations were obtained. The results showed that there were no significance differences between treatments concerning, feed intake, weight gain and feed conversion ratio (FCR), carcass weight, edible and inedible internal organs. Also, there were no significant differences between treatments concerning triglyceride, cholesterol and LDL (P>0.05). The percent weight of gizzard for treatment having % 5 PSP (2.63 mM) showed to be significantly difference from that of the control (2 mM) (<em>P</em><0.05). Based on the obtained results that addition of Pomegranate seed pulp to diet had no significant effect on performance traits of broiler, therefore, this by-product, particularly where available, can be used up to % 6 in broiler diet.در آزمایشی اثر سطوح مختلف تفاله دانه انار بر صفات عملکردی و برخی فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی مورد بررسی قرار گرفت. تفاله در سطوح صفر، 1، 2، 3، 4، 5 و 6 درصد در دان مصرفی از 42-1 روزگی اضافه شد. تعداد 280 قطعه جوجه نر راس یکروزه در 7 تیمار با 4 تکرار شامل 10 جوجه در قفسهای آزمایشی تقسیم شدند. در انتهای دوره آزمایش و پس از پوست کنی و جدا کردن محتویات بطنی، وزن لاشه و درصد وزنی اندامهای داخلی خوراکی و غیر خوراکی (وزن لاشه/وزن اندام) مشخص شد. در 42 روزگی، غلظت تریگلیسرید، کلسترول، LDL و HDL سرم خون دو پرنده از هر تکرار تعیین شد. مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن لاشه، درصد وزنی اندامهای داخلی غیرخوراکی، عملکرد رشد (صفات مربوط به لاشه) غلظت تریگلیسرید، کلسترول و LDL سرم خون بین تیمارها تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0<em>P</em>>). درصد وزنی سنگدان در تیمار 5 درصد تفاله دانه انار (82/1) بیشتر از شاهد (55/1) بود (05/0<em>P</em><). غلظت HDL در سرم تیمار 6 درصد تفاله دانه انار (mM 63/2) از شاهد (mM 2) بیشتر بود (05/0<em>P</em><). بر اساس نتایج بدست آمده چون افزودن تفاله دانه انار بر عملکرد رشد جوجههای گوشتی تاثیر معنیداری نداشت، بنابراین از این ضایعات بخصوص در مناطق قابل دسترس تا سطح 6 درصد در جیره طیور گوشتی میتوان بخوبی استفاده نمود.دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Effect of Mentha mozaffarianii Jamzad, dill and mannan-oligosaccharide on performance, carcass characteristics and blood hematological and biochemical parameters of broiler chickensاثر پونه کوهی، شوید و الیگوساکارید مانان بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجههای خونی و بیوشیمیایی سرم جوجههای گوشتی3950183FAشکوهاسدی فیروزآبادیدانشجوی کارشناسی ارشد علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلامکامرانطاهرپوراستادیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلامJournal Article20150606A total of 200 one-day-old broiler chicks were used to compare the effects of <em>Mentha</em><em>mozaffarianii</em><em>Jamzad </em>, dill (<em>Anethum graveolens</em>) and prebiotic (mannan-oligosaccharide) on performance, slaughter traits and blood hematological and biochemical parameters. The broilers were divided into 20 groups of 10 chicks and four groups were assigned to each treatment. The experimental treatments consisted of basal diet with no additives (control diet) and basal diet containing 1 % oregano, 1 % dill, mixture of 0.5 % oregano and 0.5 % dill or commercial level of prebiotic. At 42 days, blood samples were taken from 2 birds per replicate to measure blood cell parameters (red and white blood cell count, hematocrit and hemoglobin) and chemical parameters (protein, triglyceride, total cholesterol, HDL-C and LDL-C). Body weight gain and feed intake were measured and two birds per replicate were slaughtered for determination of carcass traits at the end of trial. The results showed that body weight gain and feed conversion of treatments mixture of oregano and dill (2150.9 g and 1.77, respectively) and prebiotic (2169.3 g and 1.77, respectively) was better than control treatment (1922.6 g and 1.96, respectively) during the whole experimental period (<em>P</em><0.05). Serum triglycerides and cholesterol levels in treatments oregano (78.62 and 106.6 mg/dL, respectively), mixture of oregano and dill (72.75 and 104.1 mg/dL, respectively) and prebiotic (80.37 and 105.5 mg/dL, respectively) were lower compared with control treatment (<em>P</em><0.05). This study showed that the inclusion of mixture of oregano and dill to the broiler diet improve broiler’s performance and decrease serum lipids, which were comparative to the prebiotic supplementation.به منظور مقایسه اثرات پونه کوهی، شوید و پریبیوتیک مانان بر عملکرد، صفات لاشه و فراسنجههای هماتولوژی و بیوشیمی خونی از 200 قطعه جوجه یکروزه استفاده شد. جوجهها به 20 گروه 10 قطعهای تقسیم شدند و هر 4 گروه برای یک تیمار در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایش شامل جیره پایه بدون ماده افزودنی (جیره کنترل) و یا جیره پایه حاوی 1 درصد پونه، 1 درصد شوید، مخلوط 5/0 درصد پونه + 5/0 درصد شوید و یا سطح تجاری پریبیوتیک مانان بودند. برای اندازهگیری فراسنجههای سلولی (تعداد گلبولهای قرمز و سفید، هماتوکریت و هموگلوبین) و شیمیایی (پروتئین، تریگلیسرید، کلسترول تام، HDL-C و LDL-C) خون در 42 روزگی، نمونههای خون از 2 پرنده از هر تکرار گرفته شد. افزایش وزن و خوراک مصرفی اندازهگیری شد و در آخر دوره، 2 پرنده از هر تکرار برای تعیین صفات لاشه کشتار شدند. نتایج نشان داد که افزایش وزن و ضریب تبدیل کل دوره در تیمار مخلوط پونه و شوید (به ترتیب g 9/2150 و 77/1) و پریبیوتیک (به ترتیب g 3/2169 و 77/1) بهتر از تیمار شاهد (به ترتیب g 6/1922 و 94/1) بود (05/0><em>P</em>). میزان تریگلیسرید و کلسترول سرم در تیمار پونه (به ترتیب mg/dL 62/78 و 6/106)، مخلوط پونه و شوید (به ترتیب mg/dL 75/72 و 1/104) و پریبیوتیک (به ترتیب mg/dL 37/80 و 5/105) کمتر از شاهد بود (05/0><em>P</em>). این مطالعه نشان داد که افزودن مخلوط پونه و شوید به جیره جوجههای گوشتی سبب بهبود عملکرد و کاهش لیپیدهای سرم شود و از این نظر قابل مقایسه با پریبیوتیک بود.دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Effect of different levels of industrial potassium chloride and ammonium chloride in diets on some blood and immunological parameters of broilers under heat stress conditionsاثر مقادیر مختلف کلریدپتاسیم و کلریدآمونیوم صنعتی بر عملکرد و برخی از فراسنجههای خونی و ایمنی جوجههای گوشتی تحت تنش گرمایی5160184FAجلالسالاریدانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدانمحمدیگانه پرستدانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم دامی دانشگاه تهران و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قمفاطمهصاحبی اعلادانشجوی دکتری گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهدمجیدکلانتر نیستانکیدانشجوی دکتری گروه علوم دامی دانشگاه شهرکرد و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قمJournal Article20150606A study was conducted to investigate the effect of industrial potassium chloride (NH<sub>4</sub>Cl) and ammonium chloride (KCl) inclusion in grower male broiler chicken diets (22 to 42 d) under heat stress of summer (23 to 41°C) in Qom province. Experiment was performed as completely randomized design with 10 treatments and 4 replicates of 8 chickens in each. Chickens were raised in controlled condition during 21 days and transferred to experimental cages. Treatments were consisted of control without supplementation or the levels of 0.6 (KCl<sub>0.6</sub>), 0.7 (KCl<sub>0.7</sub>), 0.8 (KCl<sub>0.8</sub>) and 0.9 (KCl<sub>0.9</sub>) from industrial KCl and 0.3 (NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.3</sub>), 0.4 (NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.4</sub>), 0.5 (NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.5</sub>), 0.6 (NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.6</sub>) and 0.7 (NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.7</sub>) from industrial NH<sub>4</sub>Cl. The results showed that weight gain of treatments KCl<sub>0.9</sub> (1330.8 g) and NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.7</sub> (1306.6 g) was greater than control (1187 g) (<em>P</em> < 0.05). Feed conversion ratio of treatment NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.6</sub> (1.57) was lower than control (1.78) (<em>P</em> < 0.05). Hemoglobin of control (10.19 g/dl) was lower than treatments KCl<sub>0.8 </sub>(11.46 g/dl),KCl<sub>0.9 </sub>(11.83 g/dl) and NH<sub>4</sub>Cl<sub>0.7</sub> (11.36 g/dl)(<em>P</em> < 0.05). The greatest hematocrit percentage was observed in treatments KCl<sub>0.6</sub> (34.19), KCl<sub>0.8</sub> (34.95) and KCl<sub>0.9</sub> (34.19) (<em>P</em> < 0.05). Antibody titer against Newcastle disease in KCl<sub>0.9</sub> (2.35) was greater than control (1.37) (<em>P</em> < 0.05). The results showed that the addition of electrolytes in diets resulted in reduce negative effects of heat stress and amounts of 0.8 and 0.9 % KCl lead to best results.آزمایشی به منظور بررسی اثرات استفاده از کلریدآمونیوم (NH<sub>4</sub>Cl) و کلریدپتاسیم (KCl) صنعتی در جیره دوره رشد (22 تا 42 روزگی) جوجههای گوشتی نر در شرایط تنش گرمایی تابستان استان قم (دمای 23 تا 41 درجة سانتیگراد) انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار و 19 قطعه جوجه گوشتی نر در هر تکرار اجرا شد. جوجهها به مدت 21 روز در شرایط یکسان پرورش داده شدند و سپس به قفسهای آزمایش منتقل شدند. تیمارها شامل شاهد بدون مکمل و سطوح 6/0 (6/0KCl)، 7/0 (7/0KCl)، 8/0 (8/0KCl) و 9/0 (9/0KCl) درصد KCl صنعتی و 3/0 (3/0NH4Cl)، 4/0 (4/0NH4Cl)، 5/0 (5/0NH4Cl)، 6/0 (6/0NH4Cl) و 7/0 (7/0NH4Cl) درصد NH4Cl صنعتی بودند. نتایج نشان داد افزایش وزن در تیمارهای 9/0KCl (g 8/1330) و 7/0NH4Cl (g 6/1306) بیشتر از شاهد (g 1187) بود (05/0P<). ضریب تبدیل غذایی تیمار 6/0NH4Cl (57/1) کمتر از شاهد(78/1) بود (05/0P<). میزان هموگلوبین شاهد (19/10) کمتر از تیمارهای 8/0KCl (g/dl 46/11) و 9/0KCl (g/dl 83/11) و 7/0NH4Cl (g/dl 36/11) بود (05/0P<). بیشترین درصد هماتوکریت در تیمارهای 6/0KCl (19/34)، 8/0KCl (95/34) و 9/0KCl (99/34) مشاهده شد (05/0P<). تیتر آنتی بادی ضد نیوکاسل در روز 32 پرورش در تیمار 9/0KCl (35/2) بیشتر از شاهد (37/1) بود (05/0P<). نتایج نشان داد که افزودن الکترولیتها باعث کاهش اثرات منفی تنش گرمایی میشود و مقدار 8/0 و 9/0 درصد KCl بهترین نتایج را نشان دادند.دانشگاه گیلانتحقیقات تولیدات دامی2252-08723220140823Effect of different levels of antibiotics on ram spermatozoa quality during storage at 5"Cاثر سطوح آنتی بیوتیک های مختلف روی کیفیت اسپرم قوچ در طول ذخیره سازی در 5 درجه سانتی گراد6168185FAپریروستادانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلاناردشیرمحیطاستادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلانمحمدروستائی علی مهردانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان0000-0001-7578-467XJournal Article20150606Experiment was conducted to study the effect of different antibiotics on sperm quality of ram by a completely randomized block design using 2<sup>3</sup> factorial arrangement with 2 block and 4 observations in each experimental units. Factors include three antibiotics named Gentamycin (G), Lincomycin (L) and Ampicillin (A) that were used at two different levels including zero and, respectively 5, 10 and 2.5 μg / ml of diluents. Tris-based and skimmed milk-based diluents were considered as block1 and block2 respectively. Semen was collected from four rams in 8 times. Samples were aggregated and divided into eight equal parts. The different levels of antibiotics were added to each part. Samples temperature was reduced at a rate of 0.25° C/min to5° C and was stored at this temperature for 72 hours. Sperms evaluations were performed at 0, 24, 48 and 72 h after storage. The interactions between antibiotics on the progressive mobility, plasma membrane integrity and viability of sperm were significant (<em>P</em><0.05).After 0,24,48 and 72h of storage, progressive motility(78.19%, 66.26% and 54.52%), plasma membrane integrity(85.12%,75.12% and 62.62%) and viability of sperm(86.12%,78.38% and 70.62%) in a<sub>0</sub>g<sub>0</sub>l<sub>10 </sub>(Lincomycin 10μg / ml of diluents) were significantly (<em>P</em><0.05) higher than other treatments except a<sub>0</sub>g<sub>5</sub>l<sub>0 </sub>(Gentamycin 5μg / ml of diluents) at 24, 48 and 72 h after storage. However the characteristics of a<sub>0</sub>g<sub>0</sub>l<sub>10</sub>were significantly higher than a<sub>0</sub>g<sub>5</sub>l<sub>0 </sub>at time zero. From this study we concluded that using Lincomycin 10μg / ml had the most effect on quality of spermatozoa during storage at 5° C.به منظور مطالعهی اثر آنتی بیوتیکهای مختلف روی کیفیت اسپرم قوچ، یک آزمایش فاکتوریل2<sup>3</sup> در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 2 بلوک و 4 مشاهده در هر واحد آزمایشی انجام شد. عوامل شامل سه آنتی بیوتیک لینکومایسین (L)، جنتامایسین (G) و آمپیسیلین (A) بودند که هر یک در دو سطح صفر و به ترتیب 5، 10 و g/mlµ 5/2 رقیق کننده مورد استفاده قرار گرفتند، رقیقکننده بر پایه تریس به عنوان بلوک اول و رقیقکننده شیر پسچرخ بهعنوان بلوک دوم در نظرگرفته شد. منی از 4 راس قوچ در 8 نوبت جمع آوری شد. در هر نوبت نمونه ها تجمیع و به هشت قسمت مساوی تقسیم شدند. به هر قسمت، رقیقکنندهی متفاوت از نظر سطوح آنتیبیوتیک افزوده شد. نمونه ها با سرعت °c/min25/0 تا c° 5 سرد شدند و تا 72 ساعت در همین دما ذخیره شدند. ارزیابی اسپرم در زمانهای صفر، 24، 48 و 72 ساعت بعد از ذخیرهسازی انجام شد. اثر متقابل آنتیبیوتیکها بر درصد تحرک پیشرونده، سلامتی غشا پلاسمایی و زندهمانی اسپرم معنیدار بود (05/0><em>P</em>). پس از 24، 48 و 72 ساعت ذخیرهسازی، درصد تحرک پیشرونده (19/78%، 26/66% و 52/54%)، سلامتی غشا پلاسمایی (12/85% ،12/75% و 62/62%) و زندهمانی اسپرم (12/86%، 38/78% و 62/70%) در تیمار <sub>10</sub>l<sub>0</sub>g<sub>0</sub>a (لینکومایسین در سطح g/mlµ 10 رقیق کننده) بهطور معنیداری از سایر تیمارها بجز تیمار <sub>0</sub>l<sub>5</sub>g<sub>0</sub>a (جنتامایسین در سطح g/mlµ 5) بیشتر بود (05/0><em>P</em>). هر چند در زمان صفر، تیمار <sub>10</sub>l<sub>0</sub>g<sub>0</sub>a بطور معنی داری از نظر خصوصیات مورد بررسی نسبت به تیمار <sub>0</sub>l<sub>5</sub>g<sub>0</sub>a برتری داشت. از این تحقیق استنتاج میشود که استفاده از لینکومایسین در سطح g/mlµ 10 رقیقکننده، بیشترین اثر را در حفظ کیفیت اسپرم در دمای 5 درجه سانتیگراد داشته است.