اثر فرآوری کنگر با اوره و ملاس بر ترکیب شیمیایی و قابلیت هضم سیلاژ آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج

2 کارشناس بخش علوم دامی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویر احمد

3 دانشجوی دکتری تغذیه نشخوارکنندگان، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا

چکیده

نسبت بهینه اوره به ملاس برای غنی‏سازی بخش علوفه­ای جیره نشخوارکنندگان، از عوامل تضمین‏کننده عملکرد تولیدی دام محسوب می­شود. این نسبت بسته به نوع و ترکیب شیمیایی بخش علوفه­ای خوراک متغیر است.  از این رو در مطالعه حاضر، اثر غنی‌سازی سیلوی کنگر با اوره و ملاس بر کیفیت سیلاژ آن مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش اول در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×3 با پنج تکرار، به بررسی ترکیب شیمیایی و قابلیت هضم آزمایشگاهی علوفه کنگر مرتعی پس از 45 روز غنی­سازی با سه سطح اوره (0، 4 و 6 درصد) و سه سطح ملاس (0، 5 و 10 درصد) پرداخت. در آزمایش دوم، قابلیت هضم درون‌تنی برخی از تیمارهای آزمایشی منتخب مورد سنجش قرار گرفت. نتایج آزمایش اول حاکی از کاهش درصد ADF و NDF در تیمارهای «4% اوره+10% ملاس» و «6% اوره+10% ملاس» در مقایسه با گروه شاهد بود. همچنین قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده آلی و قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده خشک در تیمارهای «4% اوره+5% ملاس» و «4% اوره+10% ملاس» نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. با توجه به نتایج قابلیت هضم درون‌تنی، قابلیت هضم پروتئین و NDF در تیمار «4% اوره+10% ملاس» در مقایسه با کنگر خشک افزایش یافت. با عنایت به نتایج این آزمایش، بهترین نسبت استفاده از اوره و ملاس به‌ منظور غنی‌سازی علوفه کنگر، 4% اوره به همراه 5 یا 10% ملاس پیشنهاد می­شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effect of treating Tumbleweed with urea and molasses on chemical composition and digestibility of its silage

نویسندگان [English]

  • M. Zarrin 1
  • F. Samadian 1
  • S. Ostadian 2
  • A. Ahmadpour 3
1 Assistant professor, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, Yasouj University, Yasouj, Iran
2 MSc. in Animal Science, Agriculture and Natural Resource Research Center, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Province, Yasouj, Iran
3 Ph.D Student of Ruminant Nutrition, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, University of Bu-Ali Sina, Hamedan, Iran
چکیده [English]

The optimum proportion of urea to molasses in order to enrich forage part of the ruminant ration has been assumed as an important enhancer of the livestock animal performance. This proportion could change depending on type or chemical composition of the forage part. Therefore, the purpose of the current study was to investigate whether digestibility and composition of the Tumbleweed (Gundelia tournefortii) forage could be affected by treating with different proportions of urea and molasses during ensiling process. The first experiment was designed as a 3×3 factorial experiment in completely randomized design with five replicates to study the chemical composition and in vitro digestibility of TF regarding to enriching them by different levels of urea (0, 4% and 6%) and molasses (0, 5 and 10%) for 45 days. In the second experiment, in vivo digestibility of selected ensiling treatments was measured. The results of the first experiment showed that NDF and ADF contents of silages decreased significantly due to enriching by "4% urea+10% molasses" and "6% urea+10% molasses", compared to control. Moreover, dry matter digestibility and digestible organic matter of the dry matter were higher significantly in the groups which treated by "4% urea + 10% molasses" and"4% urea + 5% molasses" compared to untreated control group. According to the result of second experiment, CP and NDF digestibilities were improved by enriching silages with "4% urea+10% molasses" in comparison with dry tumbleweed. It was concluded that the treatment of silages with 4% urea plus 5 or 10% of molasses would be the best ratio for the enrichment of tumbleweed silages.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Silage enrichment
  • digestibility
  • Gundelia tournefortii

مراجع

اشرف‌زاده م.، حسینی کهنوج س. ح. و آذرنیوند ح. ۱۳۹۲. بررسی رفتار چرایی بز نژاد ممسنی در مناطق ییلاقی شهرستان بوانات. نشریه علمی پژوهشی مرتع، ۴: ۲81-272.
سالاری ساردویی ب.، طباطبایی س. ن.، فروزنده شهرکی م. و فضائلی ح. 1389. اثر سطوح مختلف برگ خرمای عمل‌آوری نشده و عمل‌آوری شده با اوره و ملاس بر عملکرد بزهای رائینی. همایش ملی مدیریت پسماندها و پساب‌های کشاورزی.
قهرمان آ. ۱۳۷۳. کورموفیت‌های ایران ‌(سیستماتیک گیاهی). جلد چهارم. چاپ اول انتشارات دانشگاه تهران، 622-515.
مهدی‌خوانی بازه حوض ج.، یزدانی آ.، تربتی‌نژاد ن. و قربانی ب. 1388. بررسی اثرات غنی‌سازی کاه گندم با استفاده از اوره و ملاس بر محتوی پروتئین خام، فیبر خام کاه غنی‌شده و فراسنجه‌های خونی بره‌های نر پرواری نژاد دالاق. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، 16: 9-6.
AL-shami S. A. and AL-sultan S. I. 2006. Effect of treating wheat straw with urea on its crude protein content. Journal of Animal and Veterinary Advance, 5(5): 440-442.
Antongiovanni M. A., Acciaioli F., Grifoni A., Martini A. and Ponzetta P. 1991. Effects of wheat straw treated with ammonia from urea hydrolysis in lamb diets. Small Ruminant Research, 6: 39-47.
Association of Official Analytical Methods. 1990. Official methods of analysis, K. Helrich, 15Th ed., AOAC, Arlington, VA.
Banchorndhevakul S. 2002. Effect of urea and urea-gamma treatments on cellulose degradation of Thai rice straw and corn stalk. Radiation Physics and Chemistry, 64: 417-422.
Brown F. W. and Adjet M. B. 1995. Urea ammoniating effects on the feeding value of Guinea grass (Panicum maximum) hay. Journal of Animal Science, 73: 3085-3093.
Celik K. I., Ersoy E. and Savran F. 2003. Feeding of urea treated wheat straw in Saanen goat male kids. Pakistan Journal of Nutrition, 2: 258-261.
Colnbrander V. F., Weiss W. P., Hill D. L. and Moeller N. J. 1983. Ammonia and urea in corn silage-based complete mixed diets for dairy cow. Journal of Animal Science, 56: 525-528.
Georing H. K. and Van Soest P. J. 1970. Forage fiber analysis; Apparatus, reagents, procedures and some applications. Agriculture Handbook. ARS, USDA, Washington, D.C. Pp. 379-420.
Givens D. I., Owen E., Axford P. F. E. and Omed H. M. 2000. Forage evaluation in ruminant’s nutrition. In: “Characterization of Forages by Chemical Analysis”, (Ed.): Cherney, D. J. R. CAB International, Wallingford, UK, Pp. 286.
Gordon A. S. and Gaillard B. D. E. 1976. The relationship between lignin and carbohydrate in the hemicellulose A, B and C fraction extracted from Lucerne and wheat straw with alkali Pp. 55-95. In carbohydrate research in plants and animals. Landboushogeschool Misc. Papers 12. Wageningen, The Netherlands. Wageningen, The Netherlands.
Guevara P., Claeys T. and Janssens G. P. J. 2008. Apparent digestibility in meat-type guinea pigs as determined by total collection or by internal marker. Veterinarni Medicina, 53 (4): 203-206.
Jakhmola R. C., Weddell J. R. and Greenhalph J. F. D. 1993. 1. Ensiling grass with straw. 2. Effect of urea and enzyme additives on the feeding values of grass and straw silages. Animal Feed Science and Technology, 38: 135-141.
Joy M., Alibés X. and Muñoz F. 1992. Chemical treatment of lignocelluloses residues with urea. Animal Feed Science and Technology, 38: 319-333.
Kaiser A. G. and Kerr K. L. 2003. More accurate laboratory tests for assessing silage quality. Wagga Wagga Agricultural Institute. NSW, Australia, 50 pp.
Kamalak A., Canbolat O., Gurbuz Y., Erol A. and Ozay O. 2005. Effect of maturity stage on chemical composition, in vitro and in situ dry matter degradation of tumbleweed hay (Gundelia tournefortii L.). Small Ruminant Research, 58(2): 149-156.
Kamalzadeh A. and Shabani A. 2007. Maintenance and growth requirements for energy and nitrogen of Baluchi sheep. International Journal of Agriculture and Biology, 9 (4): 535-539.
Karabulut A., Ozkan C. O., Kamalak A. and Canbolat O. 2006. Comparison of the nutritive value of a turkey native forage, tumbleweed hay (Gundelia tournefortii L.), wheat straw and alfalfa hay using in situ and in vitro measurements with sheep. Archivos Latinoamericanos de Producción Animal, 14(3): 77-83.
Kung L., Robinson J. R., Ranjit N. K., Chen J. H., Golt C. M. and Pesek J. D. 2000. Microbial populations, fermentation end-products, and aerobic stability of corn silage treated with ammonia or a propionic acid-based preservative. Journal of Dairy Science, 83(7): 1479-1486.
Kung L. and Ranjit N. K. 2001. The effect of Lactobacillus buchneri and other additives on the fermentation and aerobic stability of barley silage. Journal of Dairy Science, 84(5): 1149-1155.
Llamas-Lamas G. and Combs D. K. 1990. Effects of environmental temperature and ammoniation on utilization of straw by sheep. Journal of Animal Science, 68: 1719-1725.
Loosli J. K. and Mcdonald I. W. 1968. Non protein nitrogen in the nutrition of ruminants. Food and Agriculture Organization of the United Nations. FAO agricultural studies, no. 75. Pp: 35-40.
Ohshima M., Cao L., Kimura E., Ohshima Y. and Yokota H. 1997. Influence of addition of previously fermented juice to alfalfa ensiled at different moisture contents. Grassland Science, 43: 56-58.
Soderholm C. G. and Oterby D. E. 1998. Addition of ammonia and urea plus molasses to high moisture napped ear corn at ensiling. Journal of Dairy Science, 71: 712-721.
Tengyun G. 2000. Review: Treatment and utilization of crop straw and stover in China. Livestock Research for Rural Development, 12 (1): 1-12.
Tilley J. M. and Terry R. A. 1963. A two stage technique for in vitro digestion of forage crops. Journal of British Grassland Society, 18: 104-111.
Umana R., Staples C. R., Bates D. B., Wilcox C. J. and Mahanna W. C. 1991. Effects of microbial inoculants and (or) sugarcane molasses on the fermentation and aerobic stability and digestibility of Bermuda grass ensiled at two moisture contents. Journal of Animal Science, 69: 4588-4601.
Valizadeh R., Madayni M., Sobhanirad S., Salemi M. and Norouzian M. A. 2009. Feeding value of Kangar (Gandelia tournefortii) hay and the growth performance of Baluchi lambs fed by diets containing this hay. Journal of Animal and Veterinary Advances, 8(7): 1332-1336.
Van Keulen J. V. and Young B. A. 1977. Evaluation of acid insoluble ash as a natural marker in ruminant digestibility studies. Journal of Animal Science, 44: 282-287.
Van Soest P. J., Robertson J. B. and Lewis B. A. 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74: 3583–3597.
Van Soest P. J. 1994. Nutritional ecology of the ruminant. Second edition. Cornell University Press. New York. 14850, U.S.A. Pp. 476-496.
تحقیقات تولیدات دامی
دوره 7، شماره 1
خرداد 1397
صفحه 13-21

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار