اثر سطح کنسانتره جیره و طول دوره پروار بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه‌های شکمبه ای بره های نر لری-بختیاری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

2 دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

3 استاد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

4 استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

چکیده

در این پژوهش، اثر نسبت علوفه به کنسانتره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه‌های شکمبه­ای بره­های نر نژاد لری-بختیاری در ماه­های مختلف دوره پروار بررسی شد. به این منظور، تعداد 27 رأس بره نر (سن 15±70 روز، میانگین وزن زنده 3/3 ± 3/26 کیلوگرم) به مدت سه ماه با سه سطح مختلف کنسانتره (55، 70 و 85 درصد) تغذیه شدند. قابلیت هضم مواد مغذی جیره­ها در هر ماه با استفاده از روش نشانگر داخلی خاکستر نامحلول در اسید اندازه­گیری شد. نمونه مایع شکمبه در انتهای هر ماه برای تعیین فراسنجه­های تخمیر شکمبه گرفته شد. نتایج نشان داد که افزایش سطح کنسانتره جیره منجر به افزایش وزن نهایی بدن، وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد و با افزایش طول دوره پروار، افزایش وزن روزانه، کاهش و ضریب تبدیل غذایی بهبود یافت (05/0>P). افزایش سطح کنسانتره جیره منجر به کاهش نسبت استات به پروپیونات و غلظت اسید ایزوبوتیریک شد و با افزایش مدت پروار، نسبت استات به پروپیونات کاهش و غلظت آمونیاک و جمعیت پروتوزوآ افزایش یافت (05/0>P). آثار متقابل بین سطح کنسانتره جیره و مدت پروار بر وزن پایانی، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، غلظت اسید پروپیونیک و نسبت استات به پروپیونات معنی­دار بود (05/0>P). در نتیجه، اثر مثبت سطح کنسانتره جیره بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و تولید اسیدهای چرب فرار شکمبه تحت تأثیر دوره پروار قرار گرفت. بنابراین طول دوره پروار در هنگام استفاده از جیره پر کنسانتره باید کوتاه­تر بوده و با افزایش طول دوره پروار، حداکثر سطح کنسانتره جیره برابر با70 درصد باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effect of diet concentrate level and fattening period duration on growth performance, nutrient digestibility, and rumen parameters in male Lori-Bakhtiari lambs

نویسندگان [English]

  • M. Arjmand 1
  • A. Kiani 2
  • A. Azarfar 3
  • A. Azizi 4
  • A. Fadayifar 4
1 Ph.D. Student of Animal Nutrition, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, Lorestan University, Khorramabad, Iran
2 Associate Professor, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, Lorestan University, Lorestan, Khorramabad, Iran
3 Animal science group, faculty of agriculture and natural resources, Lorestan university, khorramabad, iran
4 Assistant Professor, Department of Animal Science, Faculty of Agriculture Science, Lorestan University, Khorramabad, Iran
چکیده [English]

In this study, the effect of forage:concentrate ratio on growth performance, nutrient digestibility, and rumen parameters in male Lori Bakhtiari Lambs was investigated. A total of 27 male lambs (70 ±15 days of age, mean live weight of 26.3 ± 3.3 kg) were fattened for three months with three different levels of concentrate (55, 70, and 85%) and three different fattening period duration (first, second and third months). The apparent digestibilities of rations were measured monthly using acid-insoluble ash as an internal marker. Ruminal fluid samples were taken to determine the ruminal fermentation parameters at the end of each month. The results showed that increasing the level of concentrate improved daily weight gain and decreased feed conversion ratio (P<0.05). Increasing the diet concentrate level resulted in a decreased ratio of acetate to propionate and isobutyric acid concentrations (P<0.05). The ratio of acetate to propionate and daily weight gain decreased with increasing fattening period duration (P<0.05). In contrast, feed conversion ratio, ammonia concentration, and protozoa count increased. Interactions between diet concentrate level and fattening period duration had significant effects on final body weight, feed intake, nutrient digestibility coefficients, propionic acid concentration, and acetate:propionate ratio (P<0.05). In conclusion, the positive effects of concentrate level on performance, nutrient digestibility, and volatile fatty acid production were affected by the duration of the fattening period. Therefore, it is better to shorten the duration of the fattening period when using a high concentrate diet, and the maximum dietary concentrate level should be equal to 70% if the duration of the fattening period is increased.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fattening lamb
  • Concentrate level
  • Digestibility
  • Fattening period duration

مراجع

ابرغانی الف.، بوجارپور م.، و فیاضی ج. 1389. ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ ﺗﻔﺎﻟﻪ ﭼﻐﻨﺪر­ﻗﻨﺪ ﺑﺠﺎی ﺟﻮ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد و ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻻﺷﻪ  بره­های ﻣﻐﺎﻧﻲ. پژوهش­های علوم دامی ایران، 2(2): 125-132.
اسدی ع.، کیانی ع.، آذرفر آ.، و ولی پور الف. 1395. تأثیر متافیکس با و بدون موننسین بر عملکرد و غلظت­های متابولیت­های خونی بره­های پرواری فراهانی. علوم دامی ایران، 47: 421-428.
پاپی ن.، و مصطفی تهرانی ع. 1396. اثر سطوح مختلف کنسانتره جیره بر عملکرد رشد، مصرف خوراک و ترکیب بافت لاشه بره­های نر پرواری شال. پژوهش در نشخوارکنندگان، 5(2): 59-69.
پارسایی س.، و خدیوی ح. 1374. تأثیر تراکم انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام بر روی پروار بره­های نر توده کردی شمال خراسان. پژوهش و سازندگی، 29: 112-117.
دانش­مسگران م.، طهماسبی ع. م.، و وکیلی ع. ر. 1387. هضم و سوخت و ساز در نشخوارکنندگان. (چاپ دوم). انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. ایران، مشهد، 258 ص.
سراج م. ج. 1379. تأثیر سن و طول دوره پرواربندی در گوساله­های گاومیش در خوزستان. پایان­نامه کارشناسی ارشد علوم دامی. مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان.
طالبی م. ع.، موثق ح.، و کرمی م. 1382. اثر قطع دنبه و مدت پروار بر رشد بره­های نر لری بختیاری. علوم کشاورزی ایران، 34(2): 379-387.
کیوانلو شهرستانکی م.، قورچی ت.، حسنی س.، و جعفری آهنگری. ی. 1387. اثر سطوح مختلف موننسین بر عملکرد و متابولیت­های خونی بره­های نژاد مغانی. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، 15(3): 109-118.
محمدی مهر ا.، قاسمی الف.، و علیخانی م. 1396. تأثیر جیره پرکنسانتره بر عملکرد پروار، تخمیر شکمبه، فعالیت جوش و برخی فراسنجه­های سوخت و سازی بره­های نر افشاری و لر. علوم دامی ایران، 48(2): 243-250.
مقصودی نژاد م.، رضایی م.، سجادی ب.، و جعفری خورشیدی ک. 1376. اثرات سن و جنس روی عملکرد و خصوصیات لاشه بره­های پرواری زل. پژوهش و سازندگی. 37: 97-99.
نورالهی ح. 1386. اثر مدت پروار بر رشد و خصوصیات لاشه بره­های نر ترکی- قشقایی. پژوهش و سازندگی، 75: 132-137.
نیکخواه ع. 1364. اولین سمینار پرواربندی در ایران. هفت­تپه. خوزستان. ص 11-18.
نیکخواه ع.، اسدی مقدم ر.، و قره باش آ. م. 1371. اثر سه جیره غذایی با غلظت انرژی مختلف روی توان پرواری بره­های گروه ژنتیکی آتابای و زل. علوم کشاورزی ایران، 24: 67-82.
نیکخواه ع.، و اسدی مقدم ر. 1365. مطالعه افزایش وزن، بازده غذایی و مشخصات لاشه بره­های دنبه­دار و بدون دنبه ایرانی. دومین سمینار پرواربندی دشت مغان. ص 42-59.
یاراحمدی ب.، چاجی م.، بوجارپور م.، میرزاده خ.، و رضایی م. 1394. اثر اسپرس به­عنوان منبع تانن و نسبت علوفه به کنسانتره بر قابلیت هضم، تخمیر شکمبه، تولید و ترکیب شیر میش­های شیرده. علوم دامی ایران، 46(4): 429-443.
Agle M., Hristov. A. N., Zaman S., Schneider C., Ndegwa P. M. and Vaddella V. K. 2010. Effect of dietary concentrate on rumen fermentation, digestibility and nitrogen losses in dairy cows. Journal of Dairy Science, 93: 4211-4222.
Andries J. I., Buysse F. X., De Brabander D. L. and Cottyn B. G. 1987. Isoacids in ruminant nutrition: Their role in ruminal and intermediary metabolism and possible influences on performances- A review. Animal Feed Science and Technology, 18: 169-180.
Bal M. A., Shaver R. D., Jirovec A. G., Shinners K. J. and Coors J. G. 2000. Crop processing and chop length of corn silage: Effects on intake, digestion and milk production by dairy cows. Journal of Animal Science, 83: 1264-1273.
Bannink A., Kogut J., Dijkstra J., France J., Kebreab E., Van Vuuren A. M. and Tamminga S. 2006. Estimation of the stoichiometry of volatile fatty acid production in the rumen of lactating cows. Journal of Theoritical Biology, 238: 36-51.
Bentley O. G., Johnson R. R., Hershberger T. V., Cline J. H. and Moxon A. L. 1955. Cellulolytic- factor activity of certain short-chain fatty acids for rumen microorganisms in vitro. Journal of Nutrition, 57: 389-400.
Broderick G. A. and Kang J. H. 1980. Automated simultaneus determination of amminia and total amino acids in ruminal fluid and in vitro media. Journal of Animal Science, 63: 64-75.
Cantalapiedra-Hijar G., Yanez-Ruiz D. R., Martin-Garcia A. I. and Molina-Alcaide E. 2009. Effects of forage:concentrate ratio and forage type on apparent digestibility, ruminal fermentation, and microbial growth in goats. Journal of Animal Science, 87: 622-631.
Chandramoni S. B., Tiwari C. M. and Khan M. Y. 2000. Energy metabolism with particular reference to methane production in Muzaffarnagari sheep fed rations varying in roughage to concentrate ratio. Animal Feed Science and Technology, 83: 287-300.
Dehority B. A. 2003. Rumen microbiology. Academic Press, Nottingham University, London. UK.
Dehority B. A. 2004. In vitro determination of generation times for Entodinium exiguum, Ophryoscolex purkynjei and Eudiplodinium maggii. Microbial Eukaryotes, 51: 333-338.
Fimbres H., Hernandez-Vidal G., Picon-Rubio, J. F., Kawas J. R. and Lu C. D. 2002. Productive and performance and carcass characteristics of lambs fed finishing ration containing various forage levels. Small Ruminant Research, 43: 283-288.
Franzolin R. and Dehority B. A. 1996. Effect of prolonged high-Concentrate feeding on ruminal protozoa concentrations. Journal of Animal Science, 74: 2803-2809.
Grant R. J and Mertens D. R. 1992. Influence of buffer pH and raw corn starch addition on in vitro fiber digestion kinetics.  Journal of Dairy Science, 75: 2762-2768.
Haddad S. G. and Husein M. Q. 2004. Effect of dietary energy density on growth performance and slaughtering characteristics of fattening Awassi lambs. Livestock Production Science, 87: 171-177.
Hua C., Tian J., Tian P., Cong R., Luo Y., Geng Y., Tao S., Ni Y. and Zhao R. 2017. Feeding a high concentration diet induces unhealthy alterations in the composition and metabolism of ruminal microbiota and host response in a goat model. Frontiers in Microbiology, 8: 138.
Kazemi-Bonchenari M., Javanmard M. R. and Eslamizad M. 2015. The optimum energy density in diets for Lori Bakhtiari lambs during a fattening program. Iranian Journal of Applied Animal Science, 5(3): 595-599.
Kazemi-Bonchenari M., Javanmard M. R., Mahjoubi E. and Afshar S. 2014. Feed conversion and feed to gain ratios in different fattening months and castration effects on growth performance in Iranian Lori-Bakhtiari sheep breed. International Journal of Basic Sciences and Applied Research, 3: 552-556.
Mahgoub O., Lu C. D. and Early R. J. 2000. Effects of dietary energy density on feed intake, body weight gain and carcass chemical composition of Omani growing lambs. Small Ruminant Research, 37: 35-42.
Mirzaei-Alamouti H., Moradi S., Shahalizadeh Z., Razavian M., Amanlou H., Harkinezhad T., Jafari-Anarkooli I., Deiner C. and Aschenbach J. R. 2016. Both monensin and plant extract alter ruminal fermentation in sheep but only monensin affects the expression of genes involved in acid-base transport of the ruminal epithelium. Animal Feed Science and Technology, 219: 132-143.
Miyakoshi Y., Imai A., Fujitani Y., Irie M., Tokumitsu S., Munekado K., Hirashima Y., Kajikawa H., Masaki S. and Abe A. 1999. Effect of different dietary energy levels in early and middle fattening periods on fattening performance of Holstein Steers. Journal of Animal Science, 70(6): 460-470.
NRC. 2007. Nutrient Requirements of Small Ruminants; sheep, goat, cervids, and new world camelids. Washington. D. C. National Academy Press.
Ogata T., Makino H., Ishizuka N., Iwamoto E., Masaki T., Ikuta K., Kim Y. H. and Sato S. 2019. Long-term high-grain diet altered the ruminal pH, fermentation, and composition and functions of the rumen bacterial community, leading to enhanced lactic acid production in Japanese black beef cattle during fattening. PLoS One, 14: e0225448-e0225448.
Papi N., Mostafa-Tehrani A., Amanlou H. and Memarian M. 2011. Effects of dietary forage to concentrate ratios on performance and carcass characteristics of growing fat-tailed lambs. Animal Feed Science and Technolology, 163: 93-98.
Pond W. J., Church D. C., Pond R. R. and Schoknecht P. A. 2005. Basic animal nutrition and feeding (5th ed.). John Wiley & Sons, Inc.
Ramos S., Tejido M. L., Martinez M. E., Ranilla M. J. and Carro M. D. 2009. Microbial protein synthesis, ruminal digestion, microbial populations, and nitrogen balance in sheep fed diets varying in forage- to-concentrate ratio and type of forage. Journal of Animal Science, 87: 2924-2934.
Santra A. and Pathak N. N. 2001. The effect of dietary concentrate level on rumen enzyme profile and ciliate protozoa population in cattle fed wheat straw diet. Journal of  Animal and Feed Science, 10: 589-604.
SAS. 2016. SAS Institute, sas for windows, version 9.4, SAS Inst., Inc., Cary, NC, USA.
Stewart C. S. 1977. Factors affecting the cellulolytic of rumen contents. Applied Environmental Microbiology, 33: 497-503.
Suarez B. J., Van Reenen C. G., Stockhofe N., Dijkstra J. and Gerrits W. J. J. 2007. Effect of roughage source and roughage to concentrate ratio on animal performance and rumen development in veal calves. Journal of Dairy Science, 90: 2390-2403.
Tripathi M. K., Chaturvedi O. H., Karim S. A., Singh V. K. and Sisodiya S. L. 2007. Effect of levels of concentrate allowances on rumen fluid pH, nutrient digestion, nitrogen retention and growth performance of weaner lambs. Small Ruminant Research, 72: 178-186.
Zervas G., Zarkadas L., Koutsntolis K., Goulas C. and Wanbios A. 1999. The effect of altering the hay to concentrate ratio and concentrate composition on the rumen fermentation of dry sheep and milk production of lactating dairy ewes. Animal Science,69: 637-645.
تحقیقات تولیدات دامی
دوره 10، شماره 1
خرداد 1400
صفحه 51-63

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار