معرفی هیبرید‌های برتر کرم‌ ابریشم در مناطق مختلف جغرافیایی استان گیلان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

2 دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

3 دانشیار، گروه پژوهشی ابریشم، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

4 دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

5 مربی، گروه مهندسی نساجی، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

6 مربی، گروه پژوهشی ابریشم، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

چکیده

نظر به اهمیت بررسی عملکرد هیبریدهای تجاری کرم ­ابریشم در سطح نوغانداری­های مناطق مختلف روستایی، در بهار سال 1398 تعداد 14 جعبه تخم نوغان تفریخ شده از هر هیبرید (12 وارداتی و دو ایرانی) به نوغانداران ماهر در دو ناحیه مرتفع و جلگه در 35 روستای شرق و در دو ناحیه مرتفع و جلگه در 32 روستای غرب گیلان تحویل و تا پایان پرورش کرم ­ابریشم نظارت شد. برای اندازه­گیری صفات، 200 عدد نمونه تصادفی پیله از هر نوغاندار خریداری شد. عملکرد هر جعبه کرم ابریشم، درصد پیله­های خوب، درصد تلفات شفیرگی، تعداد و وزن در لیتر، وزن پیله، وزن قشر پیله و درصد قشر پیله اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد برای تمامی صفات، اثر متقابل بین ناحیه و هیبرید غیرمعنی­دار بود (05/0<P). بیشترین عملکرد در هر جعبه مربوط به هیبرید 871×872 و کمترین آن مربوط به 104×103 بود (05/0>P). بیشترین متوسط وزن پیله و درشت­ترین آن به ترتیب مربوط به هیبرید 154×153 و 871×872 و کمترین وزن و ریز­ترین آن متعلق به Baiyu×Qiufeng بود (05/0>P). بیشترین مقدار درصد پیله­های خوب متعلق به هیبرید 104×103 و کمترین آن مربوط به HaoyuB×JingsongA بود (05/0>P). بیشترین درصد قشر پیله برای هیبرید 104×103 و کمترین آن مربوط به هیبرید BaiyuB×QiufengA بود (05/0>P). در بین چهار ناحیه، کمترین میانگین برای تمامی صفات مورد بررسی مربوط به ناحیه جلگه شرق گیلان بود. از بین شش جفت هیبرید دو طرفه مورد بررسی، عملکرد هیبریدهای 871×872 و 872×871 و همچنین Suju×Minghu و Minghu×Suju می­تواند هم منافع تولید کنندگان پیله و هم نخ ابریشم را تأمین نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Introducing superior silkworm hybrids for different geographical regions of Guilan province

نویسندگان [English]

  • M. R. Khordadi 1
  • S. H. Hosseini Moghaddam 2 3
  • A. Sabouri 4
  • K. Mahfoozi 5 6
1 Msc Student, Department of Animal Science, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
2 Associate Professor, Department of Animal Science, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
3 Associate Professor, Department of Animal Science, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
4 Associate Professor, Department of Plant Genetics and Production, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
5 Instructor, Department of Textile Engineering, Faculty of Engineering, University of Guilan, Rasht, Iran
6 Instructor, Department of Textile Engineering, Faculty of Engineering, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]

Considering the importance of studying the performance of commercial silkworm hybrids at the level of silkworm rearing units in different rural areas, in the spring of 2019, the 14 hatched silkworm egg boxes per hybrids (12 imported and two Iranian boxes) were delivered to skilled sericulturists in 35 eastern and 32 western villages of Guilan province and then monitored till the end of the rearing period. The random samples including 200 cocoons were purchased from each farmer to record data. The performance of each silkworm box, the percentage of good cocoons, pupal mortality percentage, number and weight of cocoons in a liter, cocoon weight, cocoon shell weight, and cocoon shell percentage were measured. The interaction between areas and hybrids was not significant for all traits (P>0.05). The highest and the lowest performance per silkworm box were for 872× 871 and 103×104 hybrids, respectively (P<0.05). The heaviest and the biggest cocoons were for 153×154 and 872×871 hybrids, respectively; and the lowest was for Baiyu×Qiufeng (P<0.01). The highest and the lowest good cocoon percentages were obtained from 103×104 and HaoyuB×JingsongA, respectively (P<0.05). The highest and the lowest cocoon shell percentages were for 103×104 and BaiyuB×QiufengA, respectively (P<0.05). Among the four studied areas, the lowest average for all studied traits belonged to the plain areas of eastern Guilan. Among the six pairs of examined reciprocal crosses (imported hybrids), the performance of 872×871 and 871×872 and Suju×Minghu and Minghu×Suju can serve the interests of both cocoon producers and silk thread producers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cocoon traits
  • Clustering of hybrids
  • Guilan sericulturist
  • Iranian silkworm hybrids

مراجع

امینی ح. ا.، جلالی سندی ج.، حسینی مقدم س. ح.، غفوری ح.، و شریفی م. 1393. مقایسه­ی شاخص­های بیوشیمیایی هیبریدهای کرم ­ابریشم Bombyx mori L. در برابر تنش دمایی. تحقیقات آفات گیاهی، 4: 71-81.
پناهی ع. 1391. کار اقتصادی زنان گیلان از نگاه سفرنامه نویسان. دنیای اقتصاد، شماره 2882.
حسینی مقدم س. ح.  1392. اصول پرورش کرم ابریشم (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ دوم. انتشارات دانشگاه گیلان.
حسینی مقدم س. ح.، امام جمعه ن.، و گرامی ع. 1379. برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات اقتصادی چهار واریته کرم ابریشم. علوم کشاورزی ایران، 31: 767-772.
شرکت سهامی آب منطقه­ای گیلان. 1399. گزارش داده های هواشناسی سینوپتیک چوبر و لاهیجان.
صیداوی ع. ر.، میر حسینی س. ض.، و غنی پور م. 1386. بررسی تاثیر انتخاب برخی صفات کمی پیله در سطوح گله لاین (P3) و همبستگی آن با پارامتر­های تولید مثلی و مقاومت گله­های هیبرید (F1) کرم ­ابریشم نسبت به بیماری­ها. زیست­شناسی ایران، 20: 262-268.
صیداوی ع. ر.، میر حسینی س. ض.، غنی پور م.، و بیژن نیا ع. ر. 1387. بررسی عملکرد و مقاومت نسبی پانزده هیبرید کرم ­ابریشم ایران در شرایط طبیعی و آلوده به گراسری. دانش گیاهپزشکی ایران، 39: 15-24.
محمودی م. 1398. ارزیابی کیفیت پیله و نخ ابریشم هیبرید های کرم ابریشم وارداتی و مقایسه آن با هیبریدهای داخلی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، رشت.
مرکز توسعه نوغانداری کشور. 1399. گزارش وضعیت نوغانداری کشور.
مواج پور م.، میرحسینی س. ض.، غنی پور م.، و صیداوی ع. 1387. آثار شرایط محیطی مختلف بر عملکرد کرم ابریشم         Bombyx mori . حفاظت گیاهان (مجله علوم کشاورزی)، 22: 35-45.
میر حسینی س. ض.، صیداوی ع. ر.، و غنی پور م. 1383. برآورد پارامترهای قابلیت ترکیب­پذیری عمومی و خصوصی در لاین­های جدید کرم ­ابریشم ایران و هتروزیس هیبرید­های حاصل از تلاقی آن­ها. نامه انجمن حشره­شناسی ایران، 24: 61-80.
نعمت اللهیان ش.، طرفه ع.، مواج پور م.، حسینی مقدم س. ح.، و صیداوی ع. 1395. بررسی توان تولید هیبریدهای مختلف کرم ابریشم داخلی و خارجی. محیط زیست جانوری، 8: 85 -94.
Anonymous. 2017. On-farm Trial of the multivoltine silkworm breeds/hybrids developed for high shell percentage and neatness of silk filament, AIB-3616 (September 2017 to December 2019).
Balachandran N., Mahadevamurthy T. S., Mohan B., Sinha R.K. and Thangavelu K. 2004. Estimation of evaluation indices for bivoltine Silkworm genetic resources. National Symposium on Recent Trends in Appllied Biology, January 28th and 29th, 2004, Deemed University, Coimbatore, India.
Rahmathulla V. K. 2012. Management of climatic factors for successful silkworm (Bombyx mori L) crop and higher silk production: A Review", Psyche: A Journal of Entomology, 2012: 121234.
Sudhakara Rao S. P., Datta R. K., Vijaya Kumari K. M. and Ramesh Babu K. M. 2002. Breeding resource materials of silkworm Bombyx mori L., adaptive to tropical climates. International Journal of Industrial Entomolgy, 4: 109-115.
Satenahali S. B., Govindan R. and Goud J. V. 1988. Variation in some polygenic traits of silkworm breeds and their F1 hybrids. Environment and Ecology, 6: 855-857.
Vidyunmala S., Murphy B. N. and Reddy N. S. 1998. Evaluation of new mulberry silkworm Bombyx mori L. hybrids (multivoltine×bivoltine) through multiple trait evaluation indexes. Journal of Entomological Research, 22: 49-53.
تحقیقات تولیدات دامی
دوره 10، شماره 2
شهریور 1400
صفحه 25-38

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار