تنوع ژنتیکی شترهای شمال استان کرمان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

2 دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

3 استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

در این پژوهش تنوع ژنتیکی جمعیت شترهای یک کوهانه شمال استان کرمان با استفاده از پنج جفت نشانگر ریزماهواره­ی VOLP03، VOLP08، YWLL08، YWLL38 و CVR01 مطالعه شد. از شترهای شهرستان­های شهربابک، رفسنجان و راور تعداد 81 نمونه خون (5 جمعیت) گرفته شد. DNA به روش فنل کلروفورم استخراج و PCR انجام شد. جایگاهYWLL08  با 14 آلل و جایگاه CVR01 با 5 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل واقعی و نیز این جایگاه­ها با 54/10 و 35/4 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین آلل مؤثر را نشان دادند .بیشترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار در جایگاه YWLL08 (9108/0) و کمترین آن مربوط به جایگاه CVR01 (7754/0) بود. تمامی جایگاه­­های مورد بررسی در این جمعیت انحراف از تعادل هاردی واینبرگ را نشان دادند. محتوای اطلاعات چندشکلی در دامنه 9165/0-7801/0 به­دست آمد. مقادیر شاخص تثبیت برای نشانگرهای YWLL08، VOLP03، VOLP08، YWLL38 و CVR01 به ترتیب 036/0، 089/0، 073/0، 046/0، 054/0 و 056/0 به­دست آمد که نشان­دهنده تمایز خیلی زیاد بین جمعیت­ها است. نتایج نشان داد که جمعیت شترهای شمال استان کرمان تنوع ژنتیکی نسبتاً بالایی دارند که همین امر یکی از مهم­ترین دلایل سازگاری آنها به تغییرات شدید محیطی کرمان است. لذا ضروری است این تنوع ژنتیکی و این دام با ارزش را حفظ نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Genetic variation of camels in the North of Kerman province using microsatellite markers

نویسندگان [English]

  • M. Ghasemi Meymandi 1
  • M. R. Mohammadabadi 2
  • A. K. Esmailizadeh 3
1 MSc Student of Animal Science Department, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University of Kerman.
2 Associate Professor of Animal Science Department, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University of Kerman
3 Professor of Animal Science Department, Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University of Kerman
چکیده [English]

This study investigated genetic variation within indigenous Camelus dromedarius in north of Kerman province using five microsatellite markers (VOLP03, VOLP08, YWLL08, YWLL38 and CVR01). The blood samples were collected from 81 camels of Shahr Babak, Rafsanjan and Ravar (5 populations). Phenol - chloroform extraction method was used to isolate the DNA. The highest and the lowest allele number and effective alleles are shown in YWLL08 (14 and 10.54) and CVR01 (5 and 4.35), respectively. The expected heterozygosity varied from 0.9108 (YWLL08) to 0.7754 (CVR01). The Hardy-Weinberg equilibrium (HWE) test showed that all loci deviated from HWE (P<0.05). Polymorphism information content ranged from 0.7801 to 0.9165. Fixation index (FST) values for markers YWLL08, VOLP03, VOLP08, YWLL38 and CVR01 was obtained respectively 0.036, 0.089, 0.073, 0.046, 0.054 and 0.056 that indicates the distinction is too much between the populations. The results of the current study indicated that the Camelus dromedarius in the North of Kerman province populations have a relativity high genetic variation, which makes them compatible to drastic environmental changes existing in Kerman province. Therefore, it is essential to maintain this genetic diversity and this valuable animal.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Genetic variation
  • Camelus dromedarius
  • Microsatellite markers

مراجع

خدایی س. ع. 1386. اصول پرورش شتر. تهران، پرتو واقعه، 1: 34-32.
شاه کرمی س.، افراز ف.، میرحسینی س. ض.، بنابازی ح.، اسدزاده ن.، اسدی ن.، همتی ب.، قنبری الف. و رضوی ک. 1391. بررسی تنوع ژنتیکی شترهای دو کوهانه ایران. ژنتیک نوین، 7(2): 256-248.
وزارت جهاد کشاورزی. 1371. جهاد کشاورزی در آیینه آمار. معاون امور دام، وزارت جهاد کشاورزی. تهران، ایران، www.maj.ir.
Askari N., Mohammad Abadi M. R. and Baghizadeh A. 2011. ISSR markers for assessing DNA polymorphism and genetic characterization of cattle, goat and sheep populations. Iranian Journal of Biotechnology, 9: 222-9.
Baumung R., Simianer H. and Hoffmann I. 2004. Genetic diversity studies in farm animals – a survey. Journal of Animal Breeding and Genetics, 121: 361-373.
FAO. 2010. FAO Statistic Division.
FAO. 2011. FAOSTAT: Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rom, 2013, from http://faostat.fao.org .
Gautam L., Mehta S. C., Gahlot R. S. and Gautam K. 2004. genetic characterization of Jaisalmeri camel using microsatellite markers. Indian Journal of Biotechnology, 3: 457-459.
Gharabash A. M., Ahmadi M. and Akbarpour H. 2009. Turkman one-humped camel and its products in Golestan province, In: The Regional conferences of camel research priorities, Research Institute, Mashhad Branch, Khorasan Razavi, Iran., pp 15-16.
Hartl D. L. and Clark A. G. 1989. Principles of population genetics. 2nd ed. Sinauer Associates, Sunderland, MA.
Hiendleder S., Thomsen H., Reinsch N., Bennewitz J., Leyhe-Horn B., Looft C., Xu N., Medjugorac I., Russ I., Kühn C., Brockmann G. A., Blümel J., Brenig B., Reinhardt F., Reents R., Averdunk G., Schwerin M., Förster M., Kalm E. and Erhardt G. 2003.  Mapping of QTL for body conformation and behavior in cattle. Journal of Heredity, 94: 496-506
Khodai S. A. 2004. The report on camel production systems and the socio-economics of camel herders in the Islamic Republic of Iran. Cardn/Acsad/Camel/P107/2002, Deputy for Livestock Affairs Directorate of Animal Breeding, Iran, 4-10.
Lang K. D. M., Wang Y. and Plante Y. 1996. Fifteen polymorphic dinucleotide microsatellites in llamas and alpacas. Animal Genetics, 27: 285-294.
Lewontin R. C. 1974. The genetic basis of evolutionary change Columbia. Univ. press. New York
Mahmoud A. H., AlShaikh M. A., Aljummah R. S. and Mohammed O. B. 2013. Genetic characterization of Majaheem camel population in Saudi Arabia based on microsatellite markers. Research Journal of Biotechnology, 8 (4)
Mate M. L., Bustamante A., Giovambattista G., de Lamo D., von Thüngen J., Zambelli A. and Vidal-Rioja L. 2005. Genetic diversity and differentiation of guanaco populations from Argentina inferred from microsatellite data. Animal Genetics, 36: 316–321.
Mburu D. N., Ochieng J. W., Kuria S. G., Jianlin H., Kaufmann B., Rege J. E. O. and Hanotte O. 2003. Genetic diversity and relationships of indigenous Kenyan camel (Camelus dromedarius) populations: implications for their classification. International Society for Animal Genetics. Animal Genetics, 34: 26–32
Mehta S. C., Goyal A. and Sahani M. S. 2007. Microsatellite markers for genetic characterization of Kachahhi camel. Indian Journal of Biotechnology 6: 336-339.
Nei M. 1973. The theory and estimation of genetic distances. In: Genetic structure of populations (ed. Morton NE). University Press of Hawaii, Honolulu 70: 3321-3323.
Obreque V., Coogle L., Henney P. J., Bailey E., Mancilla R., Garcia-Huidobro J., Hinrichsen P. and Cothran E. G. 1998. Characterization of 10 polymorphic alpaca dinucleotide microsatellites. Animal Genetics, 29: 460-467.
O'connell M. and Wright J. M. 1997. Reviews in Fish Biology and Fisheries. Microsatellite DNA in ®shes., 7: 331-363.
Sarhadi F., Niasari Naslaji M., Arab M., Khaki  M. and Asadzadeh N. 2012. Comparison of growth trend and fleece weight between dormedary (Kalkoei breed) and crossbred (Bactrain * Dormedary) camel. ARN:IR2011009026. International Information System for the Agricultural Sciences and Technology. AGRIS, FAO. Available online at: http://www.//agris.fao.org.
Sasse J., Mariasegaram M., Jahabar Ali M. K., Pullenayegum, R., Kinne, B. R., Werney U. 2000. Development of a microsatellite parentage and identity verification test for dromedary racing camels. Presented at the 27th International Conference on Animal Genetics, St Paul/Minneapolis, MN, USA,.
Schulz U., Yupanqui I. T., Martinez A., Mendez S., Delgado J. V., Gomez M., Dunner S. and Canon J. 2010. The canarian Camel: A Traditional Dromedary Population. Diversity, 2: 561-571.
Shojaei M., Mohammad Abadi M. R., Asadi Fozi M., Dayani O. and Khezri A. 2011. Association of growth trait and Leptin gene polymorphism in Kermani sheep. Journal of Cell and Molecular Research, 2: 67-73.
Stanley H. F., Kadwell M. and Wheeler J. C. 1994. Molecular evolution of the family Camelidae: a mitochondrial DNA study. Proceeding of the Royal Society of London, B., 256: 1–6.
Vijh R. K., Tantia M. S., Mishra B. and Bharani Kumar S. T. 2007. Genetic Diversity and Differentiation of Dromedarian Camel of India. Division of Animal Genetics, National Bureau of Animal Genetic Resources, Karnal, Haryana, India, 04.
Zamani P., Akhondi M., Mohammadabadi M. R., Saki A. A. and Ershadi A. 2013. Genetic variation of Mehraban sheep using two intersimple sequence repeat (ISSR) markers. African Journal of Biotechnology, 10: 1812-1817.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار