مقایسه اثر جیره‌های حاوی سطوح متفاوت جو به همراه منبع کنجاله سویا و اوره بر قابلیت هضم، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوسفند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس گروه علوم دامی، موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهادکشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا

3 استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک

چکیده

در این آزمایش اثر افزودن دو منبع نیتروژنی متفاوت (اوره و کنجاله سویا) در جیره‌های گوسفند حاوی سطوح متفاوت جو بر قابلیت هضم مواد مغذی و مقادیر pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش چهار راس گوسفند فیستولادار با سن 4ماه و میانگین وزن 4/1 ± 5/35 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی چهار در چهار مورد استفاده قرار گرفتند. جیره‌های آزمایشی شامل 1- سطح 96/38 درصد جو همراه اوره؛ 2- سطح 05/49 درصد جو همراه اوره؛ 3- سطح 58/29 درصد جو همراه کنجاله سویا و 4- سطح 65/40 درصد جو همراه کنجاله سویا بودند. نتایج نشان داد؛ مقادیر pH شکمبه در زمان‌های 2 و 5 ساعت بعداز خوراک‌دهی بین تیمارها اختلاف داشتند (05/0>P) که تیمار اول بیشترین مقدار pH (50/6) در زمان2 و تیمار دوم کمترین مقدار pH (98/5) در زمان 5 را دارا بودند. همچنین غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه بین تیمارها جز زمان 5 ساعت بعد از خوراک‌دهی در بقیه زمان‌ها، اختلاف داشت (05/0>P). مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی بین تیمارها معنی‌دار بودند (05/0>P) که بیشترین مقادیر قابلیت هضم ماده آلی و دیواره سلولی به ترتیب مربوط به تیمارهای چهارم (8/66 درصد) و سوم (6/33 درصد) بود. به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که مقادیر نیتروژن آمونیاکی تحت تأثیر منبع پروتئینی و سطح جو قرار داشته و روند تولید نیتروژن آمونیاکی در جیره‌های محتوی کنجاله سویا کندتر بود. از سوی دیگر قابلیت هضم مواد مغذی بیشتر تحت تأثیر منبع پروتئین قرار داشته به‌طوریکه مقادیر آنها در جیره‌های محتوی کنجاله سویا بیشترین مقدار بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparing the effect of different barley levels feeding accompanied with soybean meal and urea on nutrients digestibility, rumen pH and ammonia concentration in sheep

نویسندگان [English]

  • S. Afshar 1
  • Sh. Safari 2
  • M. Kazemi-Bonchenari 3
  • H. R. Ferdowsi 1
  • I. Haj-Khodadadi 3
1 Expert in the Institute of Scientific-Applied Higher Education of Jihad-e-Agriculture- Agricultural Research, Education and Extension Organization, Tehran, Iran
2 Former M. Sc. Student of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Bu-Ali Sina University, Hamadan, Iran
3 Assistant professor in Department of Animal Science, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Arak University, Arak, Iran
چکیده [English]

The present study was investigated two different nitrogen sources (soybean meal and urea), accompanying with two different barley grain levels on nutrients digestibility, rumen pH and rumen ammonia nitrogen in sheep nutrition. Four rumen cannulated sheep with 4 months ages and averaging BW 35.5 ± 1.4 kg were allocated in a 4×4 change over design. Experimental diets were as: 1- 38.96% barley grain with urea, 2- 49.05% barley grain with urea, 3- 29.58% barley grain with soybean meal and 4- 40.65% barley grain with soybean meal. The results showed that rumen pH was differed among treatments on 2 and 5 h after feeding (P< 0.05). The results showed that the greatest pH value was for treatment 1 (6.50) on h 2 and the lowest was for treatment 2 (5.98) on h5 after feeding. The concentration of rumen ammonia also was differed among treatments in all sampling times except than of for h 5 after feeding (P< 0.05). The OM and cell wall digestibilities were significantly differed among treatments which the greatest digestibility of OM and cell wall were for treatments 4 (66.8%) and 3 (33.6%), respectively (P< 0.05). Overall, it could be concluded that the rumen ammonia concentration was influenced by both protein source and barley level feeding and using soybean meal caused to less ammonia nitrogen concentration in rumen. Moreover, nutrients digestibility was influenced by nitrogen sources and hence digestibility values were highest in diets containing soybean meal.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urea
  • digestibility
  • Soybean meal
  • Sheep
  • Carbohydrate source

مراجع

Association of Official Analytical Chemists. 1990. Official Methods of Analysis, 13th ed. AOAC, Washington,
DC.
Brito A. F. and Broderick G. A. 2007. Effects of different protein supplements on milk production and nutrient
utilization in lactating dairy cows. Journal of Dairy Science, 90: 1816-1827.
Cyriac C., Ruis A. A., McGilliard M. L., Pearson R. E., Bequette B. J. and Hanigam M. D. 2008. Lactation
performance of mid-lactation dairy cows fed ruminally degradable protein at concentrations lower than
national research council recommendations. Journal of Dairy Science, 91: 4704-4713.
Gorosito A. R., Russell J. B. and Van Soest P. J. 1985. Effectof carbon -4 and carbon-5 volatile fatty acids on
digestion of plant cell wall invitro. Journal of Dairy Science, 68: 840-847.
Griswold K. E., Apgar G. A., Bouton, J. and Firkins J. L. 2003. Effects of urea infusion and ruminal degradable
protein concentration on microbial growth, digestibility, and fermentation in continuous culture. Journal of
Animal Science, 81: 329-336.
Kang-Meznarich J. H. and Broderick G. A. 1981. Effects of incremental urea supplementation on ruminal
ammonia concentration and bacterial protein formation. Journal of Animal Science, 51: 422-431.
Kathryne M. 2006. Synchronization of carbohydrate and protein metabolism by ruminal microbes in continuous
culture, MSc dissertation. University of Kansas.
Lean I. J., Miller Webster T. K., Hoover W., Chalupa W., Sniffen C. J., Evans E., Block E. and Rabiee A. R.
2005. Effects of BioChlor and Fermenten on microbial protein synthesis in continuous culture fermenters.
Journal of Dairy Science, 88: 2524-2536.
Leng R. A. and Nolan J. V. 1984. Nitrogen metabolism in rumen. Journal of Dairy Science, 67: 1072-1089.
Matras J., Bartle S. J. and Preston R. L. 1990. Nitrogen utilization in growing lambs: effects of grain (starch) and
protein source with various rate of ruminal degradation. Journal of Animal Science, 69: 339-347.
Pittman K. A. and Bryant M. P. 1964. Peptides and other nitrogen sources for growth of Bacteroides ruminicola.
Journal of Bacteriology, 93: 1499-1508.
Preston T. 1995. Tropical Animal Feeding. Animal Production and Health. FAO, Rome
Reynal S. M. and Broderick G. A. 2005. Effect of dietary level of rumen degraded protein on production and
nitrogen metabolism in lactating dairy cows. Journal of Dairy Science, 88: 4045-4064.
Reynal S. M., Ipharraguerre I. R., Lineiro M., Brito A. F., Broderick G. A. and Clark J. H. 2007. Omasal flow of
soluble proteins, peptides, and free amino acids in dairy cows fed diets supplemented with proteins of
varying ruminal degradability. Journal of Dairy Science, 90: 1887-1903.
Russell J. B., Sniffen C. J. and Van Soest P. J. 1983. Effect of carbohydrate limitation on degradation and
utilization of casein by mixed rumen bacteria. Journal of Dairy Science, 66: 763-775.
SAS Institute. 1999-2000. SAS/STAT User’s Guide (Release 8.1). SAS Inst., Inc., Cary, NC.
Van Soest P. J., Roberts J. B. and Lewis B. A. 1991. Methods of dietary fiber, neutral detergent fiber and
noN.S.trach polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science,74: 3583-3597.
Yang C. M. J. 2002. Response of forage fiber degradation by ruminal microorganisms to branched-chain volatile fatty acids, amino acids, and dipeptides. Journal of Dairy Science, 85: 1183-1190.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار